Η πολιτική της αντιπροσώπευσης

Με άλλα λόγια, το βασικό και κοινό ερώτημα που διατρέχει την ανάλυσή μας είναι αν και πώς οι περί ορθοδοξίας αντιλήψεις των τριών αυτών συγγραφέων μπορούν να μας πουν κάτι σήμερα, στην εποχή της κρίσης της πολιτικής εμπιστοσύνης, της κρίσης της πολιτικής αντιπροσώπευσης. Θεσμοί, έννοιες, όροι και λέξεις, όπως Εκκλησία, ιεραρχία, ηγεσία, ενσάρκωση, κοινότητα, έθνος, ταυτότητα, κυριαρχία, δικτατορία, δημοκρατία, λαός, λαϊκισμός, αλλά και καλό, κακό, φτώχεια, πλούτος, απλότητα, ταπεινότητα, πονηριά, μοιάζουν να συναποτελούν τα βασικότερα εκφραστικά μέσα των τριών αυτών συγγραφέων, οι οποίοι, ο καθένας με τον τρόπο του, ενώ απορρίπτουν ρητά το «βασίλειο του Καίσαρα», φαίνεται κάποιες φορές να κλητεύουν μια άλλη πολιτική, θεολογικά νομιμοποιημένη. Ακριβέστερα, να καταθέτουν βασικές αρχές, βασικές προϋποθέσεις για μια άλλη πολιτική. Πιο αυθεντική, πιο αντιπροσωπευτική.

Περιεχόμενα:
Προλογικό σημείωμα
Το πολιτικό πνεύμα του Ντοστογιέφσκι. Σχεδίασμα προβληματισμού
Εισαγωγή
Ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής
Για την ταυτότητα
Η θρησκεία φτιάχνει το έθνος
Ο πόλεμος, η Κωνσταντινούπολη, ο τσάρος
Η ουδετεροποίηση του πολιτικού
Ο λαός και το τολστοϊκό «ακραίο κέντρο»
Αντί επιλόγου
Βούληση, πίστη και κυριαρχία στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
Είχε ψηλώσει ο νους της
Κοινωνική αρμονία
«Κυάμων απέχεσθαι»
Βυζάντιο, εδώ και τότε και τώρα και πάντα
Ορθόδοξος λαϊκισμός
Αντί συμπεράσματος: τάξη ή χάος;
Φτωχοί vs πονηροί. Σχόλιο για τον Φ. Κόντογλου
Τι είναι ο αστισμός;
Φτωχός vs πονηρός
Λαϊκισμός
Παθητικός μηδενισμός
Φυγή από τους καλο-παλιανθρώπους