Κανένας δεν φοβάται εκείνους που χαμογελούν ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Η Γκλο?ρια επε?λεξε αυτη? τη με?ρα του Ιουνι?ου για να φυ?γουν. Παι?ρνει τις κο?ρες της απο? το σχολει?ο και ξεκινα? μαζι? τους χωρι?ς προειδοποι?ηση για ε?να μακρινο? ταξι?δι. Οι τρεις τους αφη?νουν πι?σω τους τις ακτε?ς της Μεσογει?ου με κατευ?θυνση προς τον Βορρα?, το αλσατικο? σπι?τι με?σα στο δα?σος του Κα?ιζερχαι?μ στο οποι?ο η Γκλο?ρια, ως παιδι?, περνου?σε τις διακοπε?ς της. Γιατι? αυτη? η ξαφνικη? λιποταξι?α; Απο? ποια απειλη? θε?λει να ξεφυ?γει; Για να το μα?θουμε, πρε?πει να πα?με πι?σω, στα ταραγμε?να νερα? του παρελθο?ντος, να γνωρι?σουμε τον Τζιοβανα?νγκελι, που την πη?ρε υπο? την προστασι?α του ο?ταν πε?θανε ο πατε?ρας της, να σηκω?σουμε το πε?πλο γυ?ρω απο? τον θα?νατο του Σαμουε?λ, του πατε?ρα των παιδιω?ν της –που? βρισκο?ταν η Γκλο?ρια εκει?νο το βρα?δυ;– και να καταλα?βουμε τελικα? ποιον ρο?λο μπορει? να ε?παιξε ο δικηγο?ρος Σαντινι? σε ο?λη αυτη? την ιστορι?α.

Με?χρι ποιού σημει?ου μπορου?με να προστατευ?σουμε τα παιδια? μας; Σε αυτο? το μυθιστο?ρημα, με αμει?ωτη ε?νταση, η Βερονι?κ Οβαλντε? σκηνοθετει? τον συναρπαστικο? χαρακτη?ρα μιας μητε?ρας που η ανησυχι?α της απε?ναντι στον κο?σμο μεταλλα?σσεται σε αδυσω?πητη ψυχραιμι?α προκειμε?νου να τον αντιμετωπι?σει.