Οι Παράγκες Αφηγούνται

Υπάρχουν ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Μνήμες θαμμένες στη σκόνη του χρόνου, εικόνες ξεθωριασμένες, που ανασαίνουν μέσα από τα χέρια των καλλιτεχνών. Στο «Οι Παράγκες Αφηγούνται – Το προσφυγικό τραύμα στις εικαστικές τέχνες», η Αντωνία Θωμοπούλου αφουγκράζεται το άρρητο φορτίο της προσφυγικής εμπειρίας και χαρτογραφεί τα ίχνη του τραύματος που επιμένει να επιστρέφει, άλλοτε ως μορφή, άλλοτε ως σκιά. Ξετυλίγει ένα αθέατο νήμα που ενώνει το παρελθόν της Μικρασιατικής Καταστροφής με τη σύγχρονη εικαστική δημιουργία. Μέσα από βιώματα, μνήμες, θραύσματα ιστορίας και προσωπικές αφηγήσεις, η τέχνη μετατρέπεται σε χώρο μνήμης, αντίστασης και ίασης. Σε έναν κόσμο όπου οι χαμένες πατρίδες στοιχειώνουν ακόμη τα όνειρα, τα έργα τέχνης αποκτούν φωνή, ψυχή και διεκδικούν να ειπωθούν ξανά.
Η συγγραφέας, ισορροπώντας ανάμεσα στον ρόλο της εικαστικού και της ερευνήτριας, μας φέρνει σε επαφή με την ευθραυστότητα και τη δύναμη της ανθρώπινης μνήμης. Με άξονα τη μνήμη – ατομική, συλλογική και ιστορική – και την εσωτερική αναγκαιότητα της έκφρασης, αποτυπώνει την αδιάκοπη πάλη του ανθρώπου να μετατρέψει το τραύμα σε τέχνη, τη σιωπή σε εικόνα και την απώλεια σε δημιουργία.
Αυτό το βιβλίο δεν είναι απλώς μια ιστορική και αισθητική καταγραφή, είναι μια εσωτερική διαδρομή εκεί όπου η τέχνη διασταυρώνεται με την ανθρώπινη εμπειρία και το τραύμα επαναϋλοποιείται ως κάθαρση. Οι ιστορίες που αναδύονται μέσα από τις εικαστικές διαδρομές, άλλοτε ψιθυρίζουν, άλλοτε κραυγάζουν. Όμως όλες ζητούν το ίδιο: να ακουστούν. Ένα βιβλίο-καθρέφτης, που αντανακλά όσα αρνηθήκαμε να δούμε και προσκαλεί τον αναγνώστη να ακολουθήσει τα ίχνη της απώλειας, για να ανακαλύψει – ίσως – κάτι βαθύτερο για τον εαυτό του.