Η μουσική των νεκρών

Ο <Κύκνος> ήταν ένα θαυμαστό βιολί. Κατασκευασμένο από έναν άσημο Ρώσο στις αρχές του 18ου αιώνα, δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τα καλύτερα Στραντιβάρι. Αυτό το βιολί έγινε το αγαπημένο όργανο του Παγκανίνι. Κι ο θρύλος λέει πως τόσο πολύ το αγάπησε ο μεγάλος βιρτουόζος, ο «Διάβολος» όπως τον αποκαλούσαν, που το πήρε μαζί του στον τάφο…


Αρχές του 21ου αιώνα, στο Παρίσι, ο Κύκνος γίνεται έμμονη ιδέα σ’ έναν άλλο διάσημο μουσικό. Καθώς ετοιμάζει το τελευταίο και σημαντικότερο έργο της ζωής του, ο Ιγκόρ Βίσεβιτς θέλει πάση θυσία να αποκτήσει το φημισμένο όργανο. Και στέλνει τον γιο του Φρεντερίκ στην Πράγα να αναζητήσει τα ίχνη του…


Στην Πράγα ο Φρεντερίκ γνωρίζει το ραββίνο Eλί Μπογκντάνοβιτς, ξακουστό οργανοποιό, που του εμπιστεύεται τον Κύκνο κι όσα γνωρίζει για τη θρυλική ιστορία του. Κι από κει φεύγει για τη Βενετία, για να βρει και το χαμένο δοξάρι του βιολιού και να ενώσει ξανά τα δυο κομμάτια που είχε χωρίσει ο χρόνος.


Εν τω μεταξύ, όμως, ο Eλί δολοφονείται. Και ο Ιγκόρ, που από τη στιγμή που αποκτά τον Κύκνο εμφανίζει μια ανεξήγητη αλλαγή, έχει κι αυτός ένα βίαιο τέλος.


Τι μυστικό κρύβει ο Κύκνος; Ποιοι βρίσκονται πίσω από το κυνήγι του βιολιού και τι είναι αυτό που αναζητούν; Ο Φρεντερίκ δεν έχει παρά μόνο ένα στοιχείο στα χέρια του για να ξεδιαλύνει το μυστήριο: μια παρτιτούρα του Moto Perpetuo, της περίφημης σύνθεσης του Παγκανίνι…

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου