Biribi

"Κανείς δεν αψήφησε πιο πολύ την ζωή του, δεν πήρε τόσο μεγάλο ρίσκο για να καταγγείλει το στρατιωτικό έγκλημα, την θλιβερή παρωδία της θρησκείας και άλλες μορφές της αστικής ατιμίας."

Αντρέ Μπρετόν

Το βιβλίο αυτό είναι ένα αληθινό βιβλίο. Το Μπιριμπί έχει βιωθεί. (. . .) Σκηνοθέτησα έναν άνθρωπο, έναν στρατιώτη, που εκδιώχθηκε μετά από πολλούς μήνες διαμονής σε διάφορα συντάγματα από τις τάξεις του τακτικού στρατού, και στάλθηκε -χωρίς δίκη- στους Πειθαρχικούς Λόχους. Χωρίς δίκη, γιατί το Στρατιωτικό Συμβούλιο ενώπιον του οποίου εμφανιζόταν, αρκούνταν στο να προσθέτει απλώς τις πολλές ποινές του, και ο στρατηγός που αποφάσισε να τον στείλει στο Μπιριμπί, εφάρμοσε την γνώμη του Στρατιωτικού Συμβουλίου. Ενσωματώθηκε στους Πειθαρχικούς Λόχους ως αγύριστο κεφάλι, απείθαρχος, μαύρο πρόβατο, αδιανόητο υποκείμενο που έδινε το κακό παράδειγμα. Κανένα δικαστήριο, στρατιωτικό ή πολιτικό, δεν τον έχει στιγματίσει. Τα φύλλα του ατομικού του βιβλιαρίου είναι κατάμαυρα από τις τιμωρίες, αλλά το ποινικό του μητρώο είναι λευκό. Δεν είναι κακοποιός αλλά άτακτος. Αυτός ο άνθρωπος, πέρασε τρία χρόνια στους Πειθαρχικούς Λόχους. Και εγώ προσπάθησα να δείξω πως πέρασε αυτά τα τρία χρόνια. Θέλησα να ζήσει όπως έζησε, να σκεφτεί όπως σκεφτόταν, να μιλήσει όπως μιλούσε.