Χειμωνιάτικος ήλιος

πρωινό φως

σε κάθε χώρα και εποχή
σε περιμένω
στη γη και στ' άστρα
σε ζωή και θάνατο

και όπως το φεγγάρι
ξεπροβάλλει πίσω απ' τα σύννεφα
φωτεινή ένα βράδυ θα εμφανιστείς
στη στροφή του δρόμου

θα είσαι άγνωστη
μα και παράξενα οικεία
και ήδη θα γνωρίζω
κάθε νότα στη φωνή σου
κάθε αχτίδα στη λάμψη των ματιών
στο άγγιγμά σου το ηδονικό βελούδο

δεν θα μιλήσουμε
μα θα τα έχουμε πει όλα
θα γίνουμε ένα με το χάραμα
κάθε πρωί στη γη το φως
[Από την έκδοση]
Περιεχόμενα
χρέος
χειμωνιάτικος ήλιος, 2
συντέλεια 1984
ιχνηλατώντας το φως
ούτε ένα ξέφτι απ' το χαμόγελό σου
σαν ήλιοι θ' ανατείλουν
Άφυτος, 2
μέσα στην άχνα από το βάθος της πλατείας, 1
μέσα στην άχνα από το βάθος της πλατείας, 2
σαν να κρατάτε με τα χείλη μιαν αχτίδα φως
τα μυστικά φωνήεντα
γαλάζιο βαθύ σαν αντίο
μου φάνηκε πως δάκρυσε το φως
εδώ τελειώνει αυτό το παραμύθι
καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί
το χάραμα δεν έχει μνήμη
και ούτε καν γνωρίζει τ' όνομά της
στις πράσινες κερκίδες τ' ουρανού
σύννεφο εσύ κόκκινο στον ουρανό
αιωνιότητα
να μου διαβάζεις το βαθύ γαλάζιο
πέρα απ' τις λέξεις
πιστεύετε στα θαύματα;
εκστατικά
να γυρίζεις στο φως
αιωνιότητα
φωτεινά παράθυρα
εξόριστο φως
γιορτάζω
γιατί το φως
ολάνθιστη
ηδονική αλχημεία
εκπλήρωση
αδιάψευστα
μακρινά φώτα
φως
ένα δέντρο που τα δίνει όλα
το ατέλειωτο ταξίδι
δέος
με την ψυχή στα δόντια
ποιήματα του χειμώνα
άνθη λευκά και άνθη κόκκινα
στη χώρα του αιώνιου τώρα
πρωινό φως