Αυρηλία ή το όνειρο και η ζωή

Αυρηλία, είναι η Τζέννυ Κολόν, η ηθοποιός που αγάπησε ο Νερβάλ, είναι όμως επίσης και όλες οι γυναίκες που γνώρισε ή ονειρεύτηκε, όλες οι μεγάλες μορφές γυναικών και θεοτήτων τις οποίες του μεταβίβασαν οι μυθολογίες και οι θρησκείες. Αυτό το παράδοξο έργο μεταφράζει, διασκευάζει μία εμπειρία από τη φύση της μοναδική και αναντικατάστατη. Αυτό που δίνει στην Αυρηλία αυτή την τόσο θεμελιώδη πρωτοτυπία, είναι ότι το έργο καταγράφει μία βιωμένη εμπειρία -και βιωμένη οδυνηρά, διότι η κάθοδος στον Άδη της τρέλας συντελείται μέσα στον πόνο- αλλά και συγχρόνως ότι έχει συντεθεί χάρις σε μία εξαιρετική ικανότητα σύνθεσης, αναδόμησης, οργάνωσης.

Ο Νερβάλ δεν παραιτήθηκε από το να θεωρεί την τρέλα μία αποκάλυψη και όχι μία ασθένεια… Όλο το πρόβλημα θα πρέπει να υπήρξε το να βρεθεί ένα λέγειν της τρέλας. Γλώσσα στα όρια του αδυνάτου. Η τρέλα δεν είναι πλέον άρρητη· γίνεται το Ρήμα.

Ο Ζεράρ ντε Νερβάλ (1805-1855) άρχισε να γράφει το βιβλίο αυτό το 1841 και το τελείωσε το 1854. Ανάμεσα στη δημοσίευση του πρώτου και του δεύτερου μέρους στην Revue de Paris, κρεμάστηκε, τη νύχτα της 25 προς 26 Ιανουαρίου 1855.



"Ένας τόνος μέχρι τότε αφάνταστος στη λογοτεχνία μας, που κι ο ίδιος ο είχε σπάνια πλησιάσει".

"Το γνωρίζετε, είναι αλλόκοτες οι ιδέες μου· το πάθος μου περιβάλλεται από πολλή ποίηση και πρωτοτυπία· διευθετώ πρόθυμα τη ζωή μου σαν ένα μυθιστόρημα, οι παραμικρές παραφωνίες με ταράζουν και οι σύγχρονοι τρόποι τους οποίους μετέρχονται οι άνδρες για τις γυναίκες τις οποίες έχουν κατακτήσει, δεν θα γίνουν ποτέ δικοί μου. Αφήστε με να σας αγαπώ μ' αυτόν τον τρόπο· ίσως αυτό θα έχει κάποιες γοητευτικές ηδύτητες τις οποίες αγνοείτε. Α! Μη φοβάστε άλλωστε τίποτα απ' την σφοδρότητα των παραφορών μου!"

Κριτικές