Τα ψέματα της νύχτας

Θέμα: Στη φυλακή ενός νησιού, πιθανότατα μεσογειακού, την εποχή των βουρβώνων, τέσσερις μελλοθάνατοι περνούν την τελευταία τους νύχτα με αμφιλεγόμενες εξομολογήσεις και κρίσεις ταυτότητας.

Είδος: Κατά κρίσιν- Ιστορικός μύθος, Μεταφυσικό αστυνομικό, Ηθικοπλαστικός θρύλος.

Χρόνος και τόπος: Με την ίδια αθωότητα που στην όπερα ο Βασιλιάς της Γαλλίας γίνεται Δούκας της Πάντοβας και σαν άτλαντας η επετηρίδα που οι σελίδες τους μπήκαν σε λάθος θέσεις, οι τοποθεσίες και οι ήρωες αναδύονται με φόντο ένα παραμορφωμένο risorgimento.

Ύφος: Λέξεις και ρούχα εποχής, που συνδυάζονται χάρη στο πάθος και την ανάγκη διαφυγής ενός ανθρώπου ο οποίος υποφέρει από α-υ-πνία και περιμένει μαζί με τους ήρωες το ξημέρωμα.

Νόημα: Αν και ο συγγραφέας θεωρεί ότι κινείται αποκλειστικά στο χώρο του μη πραγματικού, δεν αποκλείει την περίπτωση να παρεισέφρησαν στο μύθο ή εν άγνοια του, κάποιες μεταφορές ή παραβολές της σύγχρονης πραγματικότητας.

Επιρροές: Ανάμεσα στις 5000 αράδες των κειμένων υπάρχουν καμιά εξηνταριά που οφείλονται αποκλειστικά στους Τζιομπέρτι (15), Ντυβεριέ (12), Ζ. Ντε Μαιστρ (8), Ορσίνι (6), Φ. Μπουοναρρότι (1), Σταντάλ (2), Ρουφφίνι (1), Μαντσόνι (1), Λεοπάρντι (1), Ματσίνι (1).

Αφιέρωση: Σ' εμάς τους δύο, λειτουργεί λιττά, ως ευχήτου συγγραφέαστον εαυτό του και ως τρυφερός εκβιασμός στον αναγνώστη.