Σταυροφορίες

Ο Μποστ, όπως η Ελλάδα, είναι ένα σταυροδρόμι. Ένα ανατολίυικο πνεύμα που εκδηλώνεται με τα εκφραστικά μέσα της Δύσης. Ο σπαστός δεκαπεντασύλλαβος της λαϊκής παράδοσης στα μπαλονάκια των κόμικς του Άουτκολτ και του Ερζέ. Η συντριβή της μετεμφυλιακής αριστεράς βαλμένη στις ιλαρές φιγούρες του θεάτρου σκιών, Οι ανορθογραφίες και τα ντανταϊστικά λογοπαίγνια του «Krazy Kat» που καγχάζουν, μεταξύ άλλων, την επιβολή μιας αμερικανοδίαιτης (μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά) κουλτούρας.
Ο Μποστ είναι όλα – ήταν όλα, για όσους συνέβαινε να βρίσκονται έφηβοι κάπου στο τέλος του ’50 με αρχές του ’60. Σε εβδομαδιαία περιοδικά όπως ο «Θεατής» και στην εφημερίδα «Αυγή» (ή την «Αυγούλα», όπως την ζητούσαν οι αβροεπείς αριστεροί από τους εχέμυθους περιπτεριούχους) γεγονότα της επικαιρότητας, δράματα διασημοτήτων και γεμάτες εθνική έξαρση επίσημες αναφορέςσε επεισόδια της ελληνικής ιστορίας αποκτούσαν, κάτω από το πενάκι του Μποστ, μια τερψικάρδια αμεσότητα, ανάλογη της κριτικής οξύτητας την οποία προωθούσε ο ιδιότυπος σχολιασμός τους.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΤΙΝΙΔΗΣ