Τα φιλαράκια

Η Τίνα κι ο Τιμ είναι αχώριστοι.
Ταιριάζουν σχεδόν σε όλα.
Όμως μια μέρα τσακώνονται στο παιχνίδι.
Χωρίζουν και δε θέλουν να ξαναβρεθούν ποτέ.
Όμως τι άσχημο και βαρετό που είναι να τσακώνεσαι!...




Μέσα από εικόνες χαριτωμένες και πολύ έξυπνους και χαρωπούς διαλόγους, το μικρό παιδί θα γνωρίσει τι λογής είναι αυτά τα «φιλαράκια», τι παιδιά είναι αυτά που «μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε». Πρόκειται, βεβαίως, για τον Τιμ και την Τίνα, τους πιο καλούς φίλους στον κόσμο. Δεν έχουν σπουδαίες διαφορές, εκτός του ότι ο Τιμ έχει γάτα και αγαπά τα μήλα, ενώ στην Τίνα αρέσουν τα αχλάδια και το ζωάκι της είναι σκυλάκι. Ολη την ημέρα την περνούν μαζί, αγαπιούνται, παίζουν, φαντάζονται πράγματα και για άλλα τόσα μιλούν. Σωστά φιλαράκια. Εως ότου αποφασίζουν να παίξουν το παιχνίδι του βασιλιά. Εκεί κάπως τα τσούγκρισαν. Μόνο τα τσούγκρισαν; Σύρραξη είχαμε. «Η Τίνα κλώτσησε τον Τιμ στο καλάμι κι αυτός της πέταξε ένα αυτοκινητάκι στ' αυτί. -Είσαι πολύ βλάκας για να γίνεις βασιλιάς! -Είσαι τόσο βλάκας όσο μια ζαλισμένη πασχαλίτσα!...». Τέτοια. Και άλλα. Συμβαίνουν στους μικρούς φίλους. Το άλλο πρωί δεν έβλεπαν την ώρα να ανταμωθούν. Χαριτωμένο. Εντυπωσιακή η εικονογράφηση, μοντέρνα, αισθητικότατη, τα χρώματα είναι θερμά όσο θερμά είναι και τα «φιλαράκια».



ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 12/07/2002