Γκόλεμ 100 ΙΙ

Ήταν οκτώ και συναντιόντουσαν στην κυψέλη κάθε βδομάδα για να ζεσταθούν και να ζεστάνουν η μια την άλλη. Ήταν χαριτωμένες κυρίες-μέλισσες, ελκυστικές και με ευχάριστους χαρακτήρες παρά -ή ίσως εξαιτίας- το γεγονός πως ήταν όλες ασφαλείς και γεμάτες αυτοπεποίθηση. [...] Ο υπόλοιπος κόσμος έβλεπε μόνο ισορροπημένες, ελκυστικές γυναίκες που ήταν απομονωμένες από τους κινδύνους που περιέβαλαν την απόκληρη κοινωνία του Γκαφ: φόνοι, ακρωτηριασμοί, βιασμοί, κλοπές... Οι οκτώ κυρίες διατηρούσαν την αξιοπρέπεια και τη γοητεία τους, ζώντας σε σπίτια με ισχυρή προστασία. Έτσι διασκέδαζαν (χωρίς αναστολές) με όσο το δυνατόν πιο συχνές συναντήσεις. Η τελευταία τους διασκέδαση ήταν η δαιμονολατρεία. Και ήταν μια μοιραία επιλογή. Γιατί υπήρχε το ΓΚΟΛΕΜ...

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου