My Greek village / Το ελληνικό χωριό μου

"My Greek village... ...is a metaphor for an idealised place that embodies much of what we aspire to in life: interpersonal relationships, ­closeness, clarity, reliability, family and identity. ...represents the loss of many values, as we have seen and lamented in our globalised world. ...is an expression of the sorrow we feel when familiar and cherished objects, structures and rituals disappear from our lives. ...sharpens our view of the transience of established struc­tures and gives us hope that we will succeed in handling our cultural heritage in a respectful, protective manner. ...makes us reflect on the most important, authentic values in life, because this Greek village is not just in Greece; it is a place that exists everywhere in our globalised world, a place of longing that needs to be seen and preserved, protected and defended, and a place that exists, above all, in our ­hearts". Martin Breutmann, publisher, fotoforum-Verlag / Edition Bildperlen "The village and its residents seem familiar – despite never ­providing a glimpse into the privacy of their homes. This is what makes photographer Wolfgang Bernauer’s work so compelling. Not prosaically distant, yet not intrusively intimate, he succeeds in capturing the authentic ambience of village life". Frankfurter Allgemeine Zeitung "As the images of the people Wolfgang Bernauer has met and photographed in such a perceptive way pass before your eyes on reading My Greek Village, you cannot help but think that it is probably the unadulterated souls of ordinary people, captured in their authenticity by the clear gaze of an ‘outsider’, that fascinated him – and everyone who picks up this book. Bernauer’s photography contributes to the preservation not only of memories, but also the composition of the Greek village itself. And reminds us that we should preserve what our elders have left us as part of our cultural heritage. Not just Greek heritage, but global heritage".
Katerina Lymperopoulou, journalist, writer

"Το ελληνικό χωριό μου … …είναι μία μεταφορά για ένα ιδανικό μέρος που ενσωματώνει πολλά από αυτά που λαχταρούμε στη ζωή: διαπροσωπικές σχέσεις, εγγύτητα, διαύγεια, αξιοπιστία, οικογένεια και ταυτότητα. ...αποτυπώνει την απώλεια πολλών αξιών, που με θλίψη διαπιστώνουμε ότι έχουν χαθεί στην εποχή μας. …είναι μία έκφραση της λύπης που νιώθουμε όταν οικεία και αγαπημένα αντικείμενα, κατασκευές και τελετουργίες εξαφανίζονται από τις ζωές μας. …μας δείχνει την παροδικότητα των υφιστάμενων κατασκευών και μας κάνει να ελπίζουμε ότι θα επιτύχουμε να διαχειριστούμε την πολιτιστική μας κληρονομιά, με έναν προστατευτικό τρόπο γεμάτο σεβασμό. …μας φανερώνει τις πιο σημαντικές, αυθεντικές αξίες στη ζωή, γιατί αυτό το ελληνικό χωριό δεν βρίσκεται μόνο στην Ελλάδα. Είναι ένα μέρος που υπάρχει παντού στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο, ένα μέρος που λαχταράμε, ένα μέρος που πρέπει να το καταλάβουμε και να το διατηρήσουμε, να το προστατέψουμε και να το υπερασπιστούμε, ένα μέρος που υπάρχει πάνω απ’ όλα μέσα στην καρδιά μας". Martin Breutmann, εκδότης, fotoforum-Verlag / Edition Bildperlen "Το χωριό και οι κάτοικοί του φαίνονται οικείοι – παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν δίνεται η δυνατότητα να ρίξουμε μια ματιά στην ιδιωτική ζωή των σπιτιών τους. Αυτό είναι που κάνει το έργο του φωτογράφου Wolfgang Bernauer τόσο συναρπαστικό. Όχι πεζά απόμακρος, αλλά ούτε και παρεμβατικά οικείος, καταφέρνει να αποτυπώσει την αυθεντική ατμόσφαιρα της ζωής του χωριού". Frankfurter Allgemeine Zeitung "Καθώς περνούν μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη του βιβλίου Το ελληνικό χωριό μου οι εικόνες των ανθρώπων που ο ­Wolfgang Bernauer γνώρισε και φωτογράφισε με τόσο διεισδυτικό τρόπο, δεν μπορεί να μην σκεφτεί ότι είναι μάλλον αυτή η ανόθευτη ψυχή των απλών ανθρώπων, έτσι όπως τους συνέλαβε μέσα στην αυθεντικότητά τους το καθαρό βλέμμα ενός «ξένου», που γοήτευσε τον ίδιο – αλλά κι όποιον πιάσει στα χέρια του αυτό το βιβλίο, νομίζω. Η τέχνη του φωτογράφου Bernauer, λοιπόν, έρχεται να συνδράμει στη συντήρηση όχι μόνο της μνήμης, αλλά και της ύλης: του ίδιου του ελληνικού χωριού. Και να υπογραμμίσει ότι θα πρέπει να διατηρήσουμε ό,τι ουσιαστικό μάς έχουν αφήσει οι παλαιότεροι ως μέρος μιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Όχι μόνο ελληνικής, αλλά και παγκόσμιας".
Κατερίνα Λυμπεροπούλου, δημοσιογράφος, συγγραφέας