Αιώνων όνειρα

Στο σκοτεινό βυθό του Αιγαίου, τα λείψανα του απώτατου παρελθόντος που αιώνες ολάκερους κρύβονταν στα παγωμένα νερά «είδαν» για πρώτη φορά απρόσκλητους «επισκέπτες» να καταδύονται μεσοπέλαγα και ν' αρπάζουν το μεταλλικό κιβώτιοαπό την υγρή, στοργική αγκαλιά της αρχαίας πόλης...
Κάτω από την πυρωμένη απ' το δυνατό καλοκαιρινό ήλιο μιας αρχαίας κρητικής πόλης γη, στο δάπεδο μιας παλαιοχριστιανικήςβασιλικής, τα μυστικά αιώνων ξανάνιωσαν το δυνατό φως του ήλιου να τα χαϊδεύει...
Και πίσω από μια γυάλινη προθήκη του Μουσείου Ηρακλείου, ένα από τα σπουδαιότερα ευρήματα που ανέσυρε η αρχαιολογικήσκαπάνη βρισκόταν στο στόχαστρο «περίεργων» ανθρώπων...
'Ηταν η λυκαυγή της 1ης Αυγούστου του 1995. Μια λυκαυγή αλλιώτικη για κείνους που ένωσαν για πρώτη φορά μετά από χιλιετίεςτα κομμάτια του Αντικειμένου. Εκείνους που ξύπνησαν τις βυθισμένες πολιτείες από τον αιώνιο ύπνο τους ή αλλιώς εκείνους που απλώς διέταζαν. Γιατί δεν είχαν μάθει να κάνουν τίποτε άλλο στη ζωή τους...
Υπήρχαν όμως και άλλοι...
Ο Μύρωνας Γεράκης, η Μαρίνα Φιλίνη, ο Ριχάρδος Βίχνεμαν και όλοι αυτοί που κανένας δεν είχε υπολογίσει στα σοβαρά. Στηναρχή τουλάχιστον...
Γιατί αργότερα τα πράγματα έγιναν διαφορετικά...
Πολύ διαφορετικά...