Αδόλφος το ναζιστόσκυλο

Ο Αδόλφος, για κακή του τύχη, έχασε τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και αναγκάστηκε να κρυφτεί για ένα διάστημα στους υπονόμους. Κάποια στιγμή παραγράφεται επιτέλους η ποινή του, αλλά εκείνος δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στους μοντέρνους καιρούς. Απευθύνεται στον μυστηριώδη Δρ Κωλόσπυρο, που υπόσχεται να τον βοηθήσει. Όμως, οι πρώτες προσπάθειες πέφτουν στο κενό. Ο Δρ. Κωλόσπυρος τον στέλνει τότε στις πουτάνες και ο Αδόλφος συναντά τον Χέρμαν Γκέρινγκ, ο οποίος έχει κάνει επέμβαση αλλαγής φύλλου και έχει εθιστεί στο κρακ. Ο Αδόλφος εθίζεται κι αυτός στο κρακ, στραγγαλίζει το Γκέρινγκ και βγαίνει στο δρόμο για να βρει τη δόση του...


Το άλμπουμ πρωτοκυκλοφόρησε στη Γερμανία πριν από δέκα χρόνια σε μια περιορισμένη έκδοση λίγων χιλιάδων αντιτύπων, αλλά η μεγάλη του επιτυχία ανάγκασε τους εκδότες να κάνουν τέσσερις ακόμη εκδόσεις σε λιγότερο από ένα χρόνο. Ο Αδόλφος, το ναζιστόσκυλο, με το αθυρόστομο, αναρχικό του χιούμορ και με έναν ήρωα-ταμπού για τους Γερμανούς, προκάλεσε πολλές συζητήσεις και διχογνωμίες και έφτασε να απασχολήσει ακόμα και το Παγκόσμιο Εβραϊκο Συμβούλιο.



Η παρωδία του Μερς είναι απολαυστική, παρόλο που σε ορισμένα σημεία ξεπερνάει κάπως τα όρια του πολιτικά ορθού. Από εικαστική άποψη, η απλότητα του σχεδίου το καθιστά αριστουργηματικό. Με ελάχιστη την παρουσία φόντου, η έμφαση δίνεται στα πρόσωπα και στις εκφράσεις των ηρώων. Η αφαίρεση στα σχέδια θυμίζει τη δεξιοτεχνία μεγάλων σχεδιαστών κόμικς, όπως ο Σουλτς ή ο Γουότερσον. Λίγες πινελιές είναι αρκετές για να αποδώσουν την ουσία. Όσοι δεν αντέχουν έναν αστείο Φύρερ, αυτοί δεν αντιλαμβάνονται την ανατρεπτική δύναμη του γέλιου.

FAZ

Eπιτρέπεται να κάνει κανείς αστεία με τον Χίτλερ; Η απάντηση είναι ότι επιβάλλεται. Ο Μερς δεν αφήνει κανένα ταμπού αλώβητο. Μια ξεκαρδιστική και αναρχική σάτιρα που τρέφεται από την ανατρεπτική ενέργεια του κωμικού και την ασεβή και απελευθερωτική δύναμη του γέλιου.

FRANKFURTER NEUE PRESSE

Ο Μερς ανασταίνει τον Χίτλερ, και οι Γερμανοί ακόμα τσακώνονται αν το κόμικ του είναι πολιτικά ορθό. Χρησιμοποιεί τους διάφορους χαρακτήρες δημιουργώντας ένα ετερόκλιτο εκρηκτικό μείγμα. Καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο τα ταμπού των Γερμανών χρησιμοποιώντας πικάντικη γλώσσα. Πάρα πολύ καλά σχεδιασμένο, όπως το συνηθίζει, και ως προς την πλοκή του πολύ αστείο. O Mερς δεν πληγώνει τα αισθήματα των θυμάτων του ναζισμού, αλλά προσκαλεί σε μια πιο χαλαρή αντιμετώπιση του θέματος.

UNAUFGEFORDERT