Απαιτειται πολύς χρόνος για να γίνεις νέος

Κάθε φορά που ευχόµαστε σε κάποιον «Χρόνια Πολλά», εννοούµε
να µπορέσει να µεγαλώσει όσο γίνεται περισσότερο. Κι όµως
κάνουµε τα πάντα, όταν αυτό συµβαίνει, για να το κρύψουµε. Δεν
το κατάλαβα ποτέ. 
Εκπαιδευόµαστε από µικρά παιδιά να είµαστε οι πρώτοι που θα
κάνουµε κάτι. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα πως το σηµαντικό
είναι να είσαι ο τελευταίος που κάνει κάτι. Εννοώ, σε χρονική σειρά.
Εννοώ, τη στιγµή που εσύ θα είσαι έτοιµος, ανεξάρτητα από την
ηλικία σου, να ζήσεις ό,τι κι αν είναι αυτό που µπορεί να γεµίσει την
ψυχή σου και να σε κάνει πάλι να ονειρευτείς, να επιθυµήσεις, να
βάλεις στόχους, να κρατήσεις τον εαυτό σου σε τέτοιο επίπεδο,
διανοητικό, ψυχικό, σωµατικό, ώστε να µπορείς να τον βλέπεις
µέσα σε αυτά τα όνειρα. 
 
Άλλωστε, στα είκοσι πέντε µας όλοι έχουµε κάποιο ταλέντο. Το
δύσκολο είναι αυτό το ταλέντο να το έχουµε στα πενήντα, στα
εξήντα, στα ογδόντα πέντε, και, γιατί όχι, στα εκατό. Και µεγαλύτερο ταλέντο απ’ το να ζούµε και να εξελισσόµαστε δεν υπάρχει.