Ο μικρός ήλιος

Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα μέρος μακρινό, ζούσε ένα μικρό, κατάξανθο αγοράκι. Ήταν τόσο ξανθό, που το ονόμασαν «Μικρό Ήλιο».
Ο Μικρός Ήλιος χαιρόταν πολύ να παίζει με το μεγάλο του αδελφό, τον ήλιο. Μια μέρα, όμως, συνέβη κάτι φοβερό!
Ο ήλιος εξαφανίστηκε... Δεν ανέτειλε πια!

Η περιπέτεια του Μικρού Ήλιου, που ζητά να διώξει το θλιβερό χειμώνα και να ξαναβρεί τη ζεστασιά, θα ενθουσιάσει τους μικρούς αναγνώστες.





Ο Μικρός Ήλιος ήταν ένα αγοράκι χρυσαφένιο. Ξανθό, γελαστό, άστραφτε. Γι' αυτό και τον βάφτισαν Μικρό Ήλο. Η μάνα του, τα πουλιά και τα δέντρα, όλα τα πλάσματα τον αγαπούσαν κι εκείνος ολόχαρος, τα πρωινά, έσπευδε να δει τον ήλιο να τον καλωσορίσει. «Καλημέρα, μεγάλε μου αδελφέ! Έλα να παίξουμε!» Κι ο ήλιος έστελνε τις αχτίδες του θωπευτικές, παιχνιδιάρες, κι η μάνα του, όταν τον έκλεινε στην αγκαλιά της, βεβαιωνόταν ότι βαστούσε το σύμπαν στα χέρια της.

Μέχρι που μια μέρα ο ήλιος λησμόνησε να τους επισκεφθεί. Και την άλλη μέρα, και τις επόμενες μέρες άφαντος ο ήλιος. Είχε ενσκήψει ο πιο βαρύς χειμώνας, τα πάντα είχαν τυλιχτεί στην παγωνιά και στο σκοτάδι και μάταια περίμεναν όλοι τη λιακάδα και πιο πολύ ο Μικρός Ήλιος, που αποζητούσε το μεγάλο του αδελφό. Έφυγε, λοιπόν, σε αναζήτηση του ήλιου. Ταξίδεψε μέχρι την άκρη του κόσμου. «Μεγάλε μου αδελφέ, έλα να ζεστάνεις τη γη!» παρακαλούσε... Ο «Μικρός Ήλιος» είναι ένα λαμπρό βιβλίο. Στις σελίδες του, με τη θαυμάσια εικονογράφηση, μπορεί, ακόμα και το μικρό παιδί, να διακρίνει το πρόσωπο της αρμονίας, το μεγαλείο της προσφοράς. Ο Μικρός Ήλιος είναι ο μικρός μυστικός πρίγκιπας που ο καθένας μας ανακαλεί στις δυσκολίες.

ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΑΝΤΙΤΗ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 04/07/2003