Τροπικός του Αιγόκερω

Φοβάμαι πως ο μελετητής που θα θελήσει να εξετάσει κάπως λεπτομερέστερα το λυρισμό του έργου του Χένρυ Μίλλερ, θα βρεθεί αναγκασμένος ν' αντιμετωπίσει τις ίδιες ακριβώς δυσκολίες που αντιμετώπισε κι ο συγγραφέας του έργου τούτου στην αγωνιώδη κι επίμονη προσπάθειά του να ιχνογραφήσει ένα άλογο πάνω σ' ένα φύλλο χαρτί. Φυσικά το να ζωγραφίσεις ένα άλογο είναι πράμα σχετικά εύκολο. Αν θελήσεις όμως να ζωγραφίσεις το άλογο αυτό από μνήμης, να ζωγραφίσεις την ψυχή αυτουνού τ' αλόγου, το ειρηνικό του χαμόγελο, τους έρωτές του, τον καλπασμό του προς το απόλυτο, την προσπάθειεά του να ξεπεράσει τον ίδιο του τον εαυτό, αυτό το φοβερό αγώνα που το σπρώχνει να ξανοιχτεί μεσ' τον αγέρα και κάτω από ΄ναν θυελλώδη ουρανό πέρα από χαντάκια και φράχτες, στα παγετώδη λειβάδια των ονείρων και τους δρόμους των άστρων, σ' αναζήτηση της τελείωσης της ουσίας του, το πόνημα καταντά απερίγραπτα δύσκολο.