Ερωτικές μομφές (σ έναν βολεμένο άντρα)

«Τίποτα δε μοιάζει τόσο με την κόλαση, όσο ένας ευτυχισμένος γάμος!»

Έτσι. αρχίζει η Γκρατσιέλα -σύζυγος ενός εύπορου άντρα, στον προθάλαμο των αργυρών γάμων τους- τον μονόλογό της, τον αποτυχημένο της διάλογο για την ακρίβεια, για την προσωπική δυστυχία, για τον παραλληλισμό ανάμεσα στην κοινωνική άνοδο και την αυξανόμενη αδιαφορία. Η Γκρατσιέλα απευθύνεται στον σύζυγό της, αλλά αυτός είναι ένα ανδρείκελο, ένα αντικείμενο που επάνω του θα προβληθεί η απογοήτευση μιας ζωής σημαδεμένης από απώλειες: της εμπιστοσύνης σε κείνον, του σεβασμού για κείνον, της αξίας των συναισθημάτων της για κείνον. Και όλα αυτά για να μάθει ότι, παρ' όλες τις πίκρες, δεν της μένει ούτε, καν η παρηγοριά να του πει ότι δεν τον αγαπά.
Οι "Ερωτικές μομφές σ' έναν βολεμένο άντρα", μονόλογος σε μια πράξη που ανέβηκε στη Μπογοτά το 1994, είναι η ανακατασκευή της κοινής ζωής ενός ζευγαριού με ένα «...συνεχίζεται»· και συγχρόνως, το πορτρέτο μιας γυναίκας αιχμάλωτης σ' έναν έρωτα που ξέρει ότι δεν θα είναι ποτέ αμοιβαίος, καταρρακωμένης από μια «ηχηρή μοναξιά», χωρίς μυστικισμό αλλά με σουρντίνα.