Κατάθεση ψυχής

Το παρελθόν μάς δίνει το μέτρο του παρόντος αλλά και τη δυνατότητα καλύτερης υποδοχής του μέλλοντος. Η αισθητική της μνήμης, λοιπόν, έχει τη δύναμη να εκτινάσσεται πέρα από τη χρονική περιοχή της γραφής, σε όλο το υπαρξιακό φάσμα του όντος.

Η βιωματική γραφή της αφηγήτριας με ειλικρίνεια, αυθεντικότητα και αμεσότητα σκιαγραφεί μια δύσκολη κοινωνικο-πολιτικά εποχή της νεότερης Ελλάδας. Δεν αναπλάθει απλώς, διεισδύει με την χωρίς συμβιβασμούς προσήλωση στην αλήθεια και με μια αδιάλλαχτη ηθική απαιτητικότητα και αντίσταση απέναντι σε ισοπεδωτικούς μηχανισμούς. Προβάλλει το ιδεατό πρότυπο του Δασκάλου-λειτουργού-πνευματικού ανθρώπου, που υπερβαίνοντας το διεκπεραιωτικό ρόλο του και όντας σε δυναμική και ουσιαστική αλληλεπίδραση με τους μαθητές του, δίνει μαθήματα δημοκρατικού ήθους, πίστης σε ανθρωπιστικά ιδεώδη και βαθύτατης αίσθησης του χρέους που υπηρετείται με προσήλωση και συνέπεια.

Λόγος απογυμνωμένος από κάθε διακοσμητικό στοιχείο, φυσικός και ανεπιτήδευτος που μας μεταφέρει "από τον ορίζοντα του ενός στον ορίζοντα όλων" και που πληροί τις προϋποθέσεις μιας ευαίσθητης αναγνωστικής πρόσληψης.

Φωτεινή Αντωνοπούλου

Φιλόλογος