Je ne parle pas francais

Το «Je ne parle pas francais» είναι ένα σημαντικό διήγημα για τη συγγραφική καριέρα της Katherine Mansfield. Είναι επίσης ένα κομβικό διήγημα του μοντερνισμού. Το έργο γράφτηκε μέσα σε δύο εβδομάδες, το τελευταίο έτος του Α' Παγκοσμίου πολέμου, την εποχή που η Mansfield είχε φτάσει στο μοιραίο στάδιο της φυματίωσης που θα τη σκότωνε. Έγραψε στον σύζυγό της John Middleton Murry ότι το διήγημα ήταν μια «κραυγή κατά της διαφθοράς» και αποκαλύπτει μια πιο κυνική, πιο σκληρή άποψη της ανθρώπινης προσωπικότητας σε σχέση με τα προηγούμενα διηγήματά της.

H πένα της Mansfield δίνει ζωή στον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του Ραούλ Ντουκέτ, ενός νεαρού, φιλόδοξου και αδίστακτου Παριζιάνου συγγραφέα, ο οποίος μας διηγείται τη φιλία του με τον Άγγλο συγγραφέα Ντικ Χάρμον. Στη σχέση τους εισβάλλει η ζήλια και η κτητικότητα στα όρια της ερωτικής έλξης.

Το «Je ne parle pas francais» συγκέντρωσε αρκετή προσοχή για τον ανήθικο αφηγητή του και την ειλικρινή προσέγγιση του θέματός του. Κριτικές σήμερα το συγκρίνουν με το Υπόγειο του Ντοστογιέφσκι.