0
Your Καλαθι
Από το συνοικισμό των Περιβολίων Πειραιά στην Παλιά Κοκκινιά
Έκπτωση
20%
20%

Περιγραφή
Οι προσφυγικές γειτονιές αποτελούσαν και αποτελούν -ακόμη και σήμερα- τοπόσημα των πόλεων στις οποίες δημιουργήθηκαν, όχι μόνο ως οικήματα, τα οποία αναγέρθηκαν και επηρέασαν ή διαφοροποίησαν το δομημένο περιβάλλον, αλλά και ως προς τη συνεισφορά τους στις λειτουργίες αυτής καθεαυτής της πόλης. Μια πόλη δεν αποτελεί απλώς ένα δομημένο σύστημα από κτήρια, δρόμους και ελεύθερους χώρους, αλλά πλαισιώνεται από ένα πλήθος ποικίλων λειτουργιών (οικονομικών, διοικητικών, οικιστικών, περίθαλψης και υγείας, παιδείας κ.ά.) και κυρίως από ένα πλέγμα σχέσεων, που αναπτύσσονται μεταξύ των πολιτών της.
Το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, για την έρευνα του μικρασιάτικου προσφυγικού ζητήματος, έχει προσφέρει μέχρι τώρα πολλές σχετικές μελέτες. Το ενδιαφέρον για τη μελέτη των προσφυγικών γειτονιών δεν περιορίστηκε όμως μόνο στους ειδικούς ερευνητές, αλλά αποτέλεσε διαχρονικά πεδίο έρευνας και αντικείμενο μελέτης μιας ευρείας κλίμακας πολιτών, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται εκπαιδευτικοί και μαθητές/τριες.
Ως εκπαιδευτικός, καθηγητής Φυσικής στο 5ο Γυμνάσιο Νίκαιας και μετέπειτα, ως Υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, μέχρι το 2014, συμμετείχα σε έρευνες και προγράμματα, με αντικείμενο μελέτης τις συνοικίες του Πειραιά. Η εκπαιδευτική πράξη αντιλαμβάνεται τη μελέτη των προσφυγικών οικισμών, ως αντικείμενο της τοπικής ιστορίας και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (εκπαίδευσης για την αειφορία), θεωρώντας τις πόλεις, τις συνοικίες, τις γειτονιές, όχι απλά ως φυσικά συστήματα, αλλά ως κατεξοχήν κοινωνικά συστήματα. Με βασική παιδαγωγική αρχή τη διεπιστημονικότητα, εστιάζει στην έρευνα και μελέτη του ιστορικού χρόνου του τοπικού περιβάλλοντος, με σκοπό την πληρέστερη κατανόηση της σημερινής διάστασής του και με στόχο τη βελτίωσή του. Η μορφοποίηση της εικόνας μιας πόλης μέσα στο χρόνο, προϋποθέτει τη διασύνδεση των αναγκών του παρόντος, με τα τεκμήρια του παρελθόντος. Άλλωστε "πόλεις χωρίς μνήμη, είναι πόλεις χωρίς μέλλον". [...]
Το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, για την έρευνα του μικρασιάτικου προσφυγικού ζητήματος, έχει προσφέρει μέχρι τώρα πολλές σχετικές μελέτες. Το ενδιαφέρον για τη μελέτη των προσφυγικών γειτονιών δεν περιορίστηκε όμως μόνο στους ειδικούς ερευνητές, αλλά αποτέλεσε διαχρονικά πεδίο έρευνας και αντικείμενο μελέτης μιας ευρείας κλίμακας πολιτών, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται εκπαιδευτικοί και μαθητές/τριες.
Ως εκπαιδευτικός, καθηγητής Φυσικής στο 5ο Γυμνάσιο Νίκαιας και μετέπειτα, ως Υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, μέχρι το 2014, συμμετείχα σε έρευνες και προγράμματα, με αντικείμενο μελέτης τις συνοικίες του Πειραιά. Η εκπαιδευτική πράξη αντιλαμβάνεται τη μελέτη των προσφυγικών οικισμών, ως αντικείμενο της τοπικής ιστορίας και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (εκπαίδευσης για την αειφορία), θεωρώντας τις πόλεις, τις συνοικίες, τις γειτονιές, όχι απλά ως φυσικά συστήματα, αλλά ως κατεξοχήν κοινωνικά συστήματα. Με βασική παιδαγωγική αρχή τη διεπιστημονικότητα, εστιάζει στην έρευνα και μελέτη του ιστορικού χρόνου του τοπικού περιβάλλοντος, με σκοπό την πληρέστερη κατανόηση της σημερινής διάστασής του και με στόχο τη βελτίωσή του. Η μορφοποίηση της εικόνας μιας πόλης μέσα στο χρόνο, προϋποθέτει τη διασύνδεση των αναγκών του παρόντος, με τα τεκμήρια του παρελθόντος. Άλλωστε "πόλεις χωρίς μνήμη, είναι πόλεις χωρίς μέλλον". [...]
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις