Ιστορίες για μικροσκοπικά και γιγαντιαία πλάσματα

Κοιτάζουμε από ένα παράθυρο ψηλά τις κινούμενες κουκκίδες κάτω, που πάνε από, πάνε προς, αξεχώριστες, οι καθημερινές τους ιστορίες ίδιες στα μάτια μας. Μία όμως ξεχωρίζει. Δεν κινείται από ή προς, είναι σωριασμένη πλάι σε έναν κάδο απορριμάτων. Η απόλυτη ακινησία της καταμεσής στην πολύβοη πόλη παγιδεύει τη ματιά μας, η σωριασμένη φιγούρα μεγαθύνεται, γιγαντώνεται, γεμίζει το οπτικό μας πεδίο απ' άκρη σ' άκρη. Ό,τι ήταν και είναι και θα είναι η πόλη, συνοψίζεται σε τούτη τη ρακένδυτη, ασάλευτη φιγούρα, που κείται σωριασμένη στο βρόμικο πεζοδρόμιο, πλάι σε έναν κάδο απορριμάτων, ανάμεσα σε γόπες και τσαλακωμένα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών. Η ιστορία της πόλης ανιχνεύεται στα αξύριστα μάγουλα, στα άκοφτα νύχια, στο ρυπαρό παλτό αυτού του συνάμα μικροσκοπικού και γιγαντιαίου πλάσματος. Ας τη διηγηθούμε...