Οδυσσέας και Αινείας

Καλέ μου ήρωα στεριάς, δεινέ θαλασσομάχε
που προσπερνάς μακάρια και των θεών το πάθος
όσο και αν τους φαίνεσαι ο εξουθενωμένος
που παραδίδει την πνοή στων κεραυνών το μίσος
και στων κυμάτων την οργή που αποδεκατίζουν
τόσους γενναίους ναυτικούς της θάλασσας καμάρι
μείνε μαζί μου στο τερπνό, στο μαγικό παλάτι
αντάμωσε τα χείλη μου, το απαλό μου στήθος
άπλωσε τα χεράκια σου σε όλο μου το σώμα
να νιώσουμε την άπλωση στου έρωτα τη χάση....
(Σελίδα 24)

* * *

Ήταν ωραίο το θέαμα στη χάση των ματιών
υπάρχει η άλλη όραση που μας γλυκοκοιτάει
προτού την αντικρίσουμε, μια όραση αιώνια...
... μακριά από τα μέλαθρα, πτολίεθρα, αμάχες
θριάμβους δόξας ισχυρούς, γιορτές και πανηγύρια...
Γέρασα και διδάσκομαι από τις εμπειρίες
που ολοφωτίζουν την ψυχή, το νου και την καρδιά.
Τα λόγια μας τα πλανερά και οι μεγαλαυχίες
που αναλώνουν τις στιγμές του πλανερού μας βίου
συντρίβονται ειρηνικά μπροστά στην αγαθότη
μπροστά στο μέγα το βαθύ χάσμα του αιωνίου
σε ό,τι δεν ανέτειλε, ούτε θα βασιλεύσει
ωσάν τον ήλιο τον καλό που ζωή μας παρέχει.
Είναι η άλλη η ζωή, η άλλη η Ιθάκη
η άλλη πολιτεία σου που πας να οικοδομήσεις.
(Σελίδα 61)