Λούκυ Λουκ 35. Ο αυτοκράτορας Σμιθ

Σ' αυτή την δύσκολη ζωή δεν είναι απορίας άξιον που μερικοί άνδρες προτιμούν να παίζουν τα στρατιωτάκια από το να βόσκουν μια ζωή αγελάδες. Ούτε επίσης το γεγονός ότι τα αμύθητα πλούτη επιτρέπουν σε κάποιον να έχει την προσωπική του φρουρά από "γκρινιάρηδες". Αρκεί να μην έχει χάσει εντελώς τα λογικά του. Ο Λούκυ Λουκ σ' αυτήν την απίθανα τρελλή ιστορία τα βάζει με όλους ακόμα και με τους υπουργούς Εξωτερικών, Στρατού, Τύπου κ.α., παρ' όλο που το να γίνει μια πόλη πρωτεύουσα μιας χώρας είναι γενικά προς το συμφέρον των κατοίκων της : συγκεντρώνει πολύ κόσμο, τονώνονται οι επιχειρήσεις, ανεβαίνει η αξία της γης, ακόμα και Καπιτώλιο μπορεί να φτιαχτεί. Αφήστε που και τα φύλλα των εφημερίδων μπορεί να πουλιούνται σαν... ψωμάκια. Ο Λούκυ Λουκ ξέρει ότι αυτοί που προσπαθούν να υποκλιθούν χωρίς να το έχουν συνηθίσει, πέφτουν και σπάνε τα μούτρα τους. Μ' όλα αυτά που συμβαίνουν, θα καταφέρει ο μοναχικός καουμπόι να επαναφέρει την τάξη χωρίς να αδικήσει κανέναν;