Η μαγειρική των γάλλων συγγραφέων

Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια αναφορά σε εκείνους γάλλους συγγραφείς, μερικοί γνωστοί και άλλοι λιγότερο, οι οποίοι αποτύπωσαν στα κείμενα τους την αγάπη τους για το καλό φαϊ. Ονόματα όπως ο Δουμάς, ο Ζολά, ο Μωπασσάν, ο Φλωμπέρ, κ.α., διερευνάται το έργο τους με βάση τις γαστρονομικές αναφορές και προτιμήσεις τους.


Η χαρά του φαγητού. Η χαρά που το 19ο αιώνα στη Γαλλία έγινε τρόπος ζωής, καλλιεργήθηκε, αναπτύχθηκε και εξευγενίσθηκε σε απίστευτο βαθμό. Η χαρά του φαγητού που αντανακλάται στον τρόπο ζωής και σκέψης των ανθρώπων της εποχής αυτής. Την βλέπουμε στο καθημερινό τραπέζι, στα εκπληκτικά, μυθώδη δείπνα της αριστοκρατίας, στα πολυτελή εστιατόρια ή τις απλές ταβέρνες. Ένας τρόπος ζωής που έμεινε παροιμιώδης και εξύψωσε τη γαλλική κουζίνα.
Η χαρά και η τέχνη του φαγητού. Κατά τον Savarin, (έναν από τους μεγαλύτερους γαστρονόμους όλων των εποχών), η Γαστεραία πρέπει να θεωρηθεί ως η δέκατη Μούσα, προστάτιδα αυτής της τέχνης που αγαπήθηκε και εξυμνήθηκε από τους καλλιτέχνες. Την βρίσκουμε στη ζωγραφική, όπου οι αναφορές σε σκηνές φαγητού και στα ίδια τα φαγητά είναι πολλές κι εντυπωσιακές και μας μεταφέρουν στο κλίμα της εποχής. [