Λεξικόν της ελληνικής αρχαιολογίας- Β' Τόμος

Βιβλίον περί της Ελληνικής αρχαιότητος πραγματευόμενον ουδεμιάς ως προς τον σκοπόν και το άντικείμενον αυτού χρήζει προς το Ελληνικόν κοινόν δικαιολογίας. Ουδείς ο παρ’ ημίν αρνούμενος ότι εν τη αρχαιότητι έγκειται η ευγένεια εφ’ η δικαίως υπέρ πάντα λαόν εγκαυχώμεθα, και εν εκείνη ευρίσκομεν την εις ίδιον ημών κτήμα ανήκουσαν πηγήν εξ ης πάντα τα έθνη ηρύσθησαν τον πολιτισμόν και τον πλούτον των γνώσεων ας μετά ταύτα καλλιεργούντα επολλαπλασίασαν. Αν παρά πάσιν η σπουδή της αρχαιότητος θεωρήται ως συμφέρον διανοητικόν, διά τους Έλληνας ημάς εστί προσέτι και καθήκον πατριωτικόν.
Και εγράφησαν μεν εις πάσας τας ευρωπαικάς γλώσσας, και εις την ημετέραν προσέτι, πάμπολλα και αξιόλογα τους παντοίους κλάδους της Ελληνικής αρχαιότητος αφορώντα? αλλ’ επειδή δι’ αυτό τούτο το πλήθος και διά την ποικιλίαν των δεν εισί τοις πάσι προσιτά, εκρίθη χρήσιμον να συνταχθή πρόχειρόν τι βοήθημα, εις ο, άνευ ειδικών και μακρών σπουδών εκάστοτε να δύναταί τις να ευρίσκη ευχερώς το ζητούμενον, το αλφαβητικώς συνταχθέν τούτο λεξικόν, περιέχον εντός των διαγεγραμμένων αυτώ ορίων εκτάσεως, παν το ενδιαφέρον εκ της κλασικής ημών αρχαιότητος, και αφορών την γεωγραφίαν και πολιτικήν ιστορίαν, την των γραμμάτων και της τέχνης, τον πολιτικόν και οικιακόν βίον, εκτεινόμενον δε και μέχρι των ορίων των άλλων αρχαίων εθνών καθ’ όσον έχουσι σχέσιν μετά της Ελλάδος.