Ηρώδης Αττικός, ο αισθαντικός

Πως έγινε λοιπόν, σπουδαίε Ηρώδη Αττικέ, και ήρθες συντροφιά με την έμπνευσή μου; Ζώντας στην
Αθήνα άκουσα πολλές φορές το όνομά σου, τόσο συνδεδεμένο με τα έργα που άφησες ώστε έπαυσες
να είσαι πλέον πρόσωπο. Έγινες κτίσμα, όπως λόγου χάρη το Παναθηναικό στάδιο, το Ηρώδειο, η
οδός Ρηγίλλης, και τόπος, όπως η Κηφισιά, ο Μαραθών και η Εύα Κυνουρίας, που φέρουν ακόμη τα
ίχνη σου. Επίσης και άλλες πόλεις της Ελλάδος που φρόντισες και διαμόρφωσες. Όλα αυτά
υπήρχαν εντός μου σε λανθάνουσα κατάσταση, μέχρι που διάβασα για την δεύτερη σοφιστική από τον

αγαπημένο μου συγγραφέα Φλάβιο Φιλόστρατο, συγκινήθηκα, και έτσι ξεχώρισα τον λαμπρότερο σο-
φιστή και ρήτορα που προτείνει ο συγγραφεύς του Βίου των σοφιστών: εσένα. Τότε έγινες για μένα

πρόσωπο τηλαυγές και αγαπημένο. Και φτερούγισε στ’ αλήθεια η καρδιά μου στο γεγονός πως ήσουν
ένας θαυμάσιος λάτρης του αρχαιοελληνικού παρελθόντος μέσα στους αυτοκρατορικούς χρόνους και

πως με την σοφιστική σου δύναμη, εσύ και οι άλλοι σύγχρονοί σου σοφιστές, προσπαθήσατε να διατη-
ρήσετε τον αττικό λόγο, για να μη φιμωθεί από την εισβολή της λατινικής γλώσσας.

Πρωτότυπη και συναρπαστική εξιστόρηση της ζωής του Ηρώδη Αττικού – τόσο ζωντανού αλλά και
τόσο άγνωστου στους Αθηναίους «συγκατοίκους» του...
Από την εμπνευσμένη γραφίδα της Ελένης Λαδιά.