Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα

Μια ανάσα πριν έρθει ο χειμώνας, θέλω πολύ να σας μιλήσω για ένα βιβλίο που λάτρεψα...
Ένα βιβλίο για το λευκό του χιονιού, τον ήχο των ξύλων που σιγοκαίγονται στο τζάκι, τη μυρωδιά της κανέλας και του γαρύφαλλου.
Ένα βιβλίο που φέρνει μαζί του την προσμονή των Χριστουγέννων, μα πιο πολύ, την προσμονή της αγκαλιάς.

Οι σελίδες του σε ταξιδεύουν στο Δίλοφο, ένα ορεινό χωριό στα Γιάννενα.
Εκεί, ο αέρας στροβιλίζει το χιόνι γύρω σου σαν να θέλει να σε γυμνώσει απ' όσα κουβαλάς, απομονώνοντάς σε από τα βλέμματα των ανθρώπων, τη φασαρία της πόλης, την καθημερινότητα.
Εκεί, αρχίζεις να ψάχνεις περισσότερο εσένα – ποιος είσαι, τι ζητάς, τι κρατά ζωντανή τη φλόγα μέσα σου.

Ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει, μόνο που δεν παγώνει στ’ αλήθεια· απλώς κυλά ανεπαίσθητα.
Ξέρεις γιατί;
Για να σε κάνει να προσέξεις όσα συνήθως προσπερνάς…

Ο Κώστας Κρομμύδας δεν γράφει για τα Χριστούγεννα ως γιορτή, αλλά ως κατάσταση ψυχής, όταν επιστρέφουμε στα θέλω μας.

Διαβάστε το…

Για τις απλές απολαύσεις που είναι τόσο πολύτιμες.

Για την αξία εκείνων των ανθρώπων που, απροσδόκητα, μας προσφέρουν όσα δεν ξέραμε πως έχουμε ανάγκη.

Και για τις στιγμές εκείνες που χωρούν μέσα τους όλη την αιωνιότητα – ιδίως όταν τις μοιραζόμαστε με ανθρώπους που αγαπάμε...