Τα μονοπάτια του Άθω

Πάνω από δέκα αιώνες μοναχοί και προσκυνητές χάραξαν με τα βήματά τους τα αγιορείτικα μονοπάτια, αγκομάχησαν στις φιδογυριστές ανηφοριές τους, δροσίστηκαν στις κρήνες που είναι κτισμένες πλάι τους κάτω από βαθύσκιωτα πλατάνια.
Στις μέρες μας η εξέλιξη επέφερε την διάνοιξη δασικών δρόμων που διασχίζονται όλο και περισσότερο από αγροτικά αυτοκίνητα και τζιπ των μονών. Τα μονοπάτια λησμονήθηκαν, φτέρες και βάτα τα λογγώνουν και δεν ακούς πλέον συχνά σ' αυτά τα βήματα των οδοιπόρων ή το κροτάλισμα από τα πέταλα των μουλαριών που οδηγούν οι αγωγιάτες.
Παρ' όλα αυτά το Άγιο Όρος αποτελεί έναν μοναδικό παράδεισο για τους πεζοπόρους. Γι' αυτούς που δεν επιλέγουν την εύκολη λύση του μισθωμένου αυτοκινήτου. Για όσους θέλουν να νιώσουν τον αέρα να θροΐζει στις φυλλωσιές του δάσους, να ακούσουν τα κύματα της θάλασσας να σκάνε στους άγριους βράχους της ακτής, να ξαποστάσουν σ' ένα πεζούλι δροσίζοντας τα χείλη τους στο νερό μιας πηγής, μακριά από τον θόρυβο των μηχανών και τη μυρωδιά των εξατμίσεων. [...]