Νέα ανεμολόγια

Το φεγγάρι της Τατιάνας Κοντογεωργοπούλου είναι τεράστιο σαν την ψυχή και την πένα της. Είναι μία διαρκής πανσέληνος που φέγγει σε όλα τα βάθη του ναυαγίων και στον ιππόκαμπων το ζευγάρωμα. Το φεγγάρι της Τατιάνας καταργεί τα ρολόγια του, τους χάρτες και το άχρονο! Πάντα μένει πιστό στη δορυφορία της γης και του ήλιου της. Έτσι εναλλάσσονται οι εποχές και οι νύχτες με την ημέρα. Έτσι μετατρέπει η πένα της τη μιζέρια σε πλούτο. Έτσι σταθεροποιεί την ώρα στο θέρος του νου και στου γρύλου το τραγούδι. Με ταπεινότητα από χαμομήλι το κάθε δάκρυ του εικοσιτετράωρου διαμάντι γίνεται. Γράφει: "Στο κακοτράχαλο έρημο τοπίο ο έρωτας φτιάχνει αρωματοποιείο!" Είναι τούτος ο στίχος η Ακρόπολη της αγάπης και του έρωτα. Είναι η ιερά πανήγυρη της θέωσης. Η ποιήτρια μεταμορφώνει τους παμφάγους καρχαρίες σε δελφίνια σε όλα τα μήκη και πλάτη των θαλασσών της. Το μονόγραμμα (θ) της θάλασσας και του Θεού υπάρχει σε όλο το εύρος αυτής της υπέροχης ποίησης. Παρομοιάζει τη νύχτα σαν εξαργυρώσιμο κέρμα με τις δύο ανόμοιες όψεις του και αφήνει τον αναγνώστη στο "κορώνα η γράμματα"! Κάνει να αποδημούν τους έρωτες σαν τα χελιδόνια της άνοιξης, που πάντα επιστρέφουν σε αυτό που με αγάπη έχτισαν. Η Τατιάνα Κοντογεωργοπούλου πιστεύει στο θάμβος της ζωής και της ποίησης, ελπίζει ακόμα στον άνθρωπο και στη θέωση. Στόχος της σε αυτή της την ποιητική συλλογή είναι το φως της καλοσύνης και της ομορφιάς να σκεπάσει κάθε παγωμένο βουνό , να λιώσει τον χιονιά της μοναξιάς και της κακίας.
Να θεώσει το φθαρτό! Προσευχή της ιερή, σκάλα να γίνουν οι στίχοι της να ενώσουν γη και ουρανό, να αγγίξουν το αιώνιο της Ποίησης και της Αγάπης. (Χρύσα Νικολάκη, συγγραφέας - βιβλιοκριτικός - Θεολόγος, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)