Κόμικς παιδί και αστείο

Είναι αυτονόητο ότι οι παρενέργειες ενός λόγου έχουν άμεση συνάρτηση με το περιεχόμενό του; Το ύφος, το τρόπος που παρουσιάζονται τα πράγματα πώς επενεργεί στον δέκτη; Ποιός είναι ο ρόλος της επιθυμίας στη διαμόρφωση ενός λόγου;
Τα ερωτήματα αυτά, και γενικότερα η σχέση νοηματοδότησης και υποκειμένου, οδήγησαν τη συγγραφέα στο ζήτημα της ψυχανάλυτικής σύστασης, του σημαίνοντος των κόμικς, ή διαφορετικά, στην ανάδειξη της σύνδεσης της ασυνείδητης επιθυμίας με μια συγκεκριμένη εκφορά λόγου και έμμεσα στην απάντηση του ζητήματος της συμμετοχής του δέκτη.
Η μελέτη αυτή, διερευνώντας τη σχέση κόμικς- παιδί- αστείο, συγκεκριμενοποιεί το λόγο των κόμικς, ενώ συγχρόνως υπογραμμίζει τη συγγένειά του με το λόγο του παιδιού αλλά και με το παιδικό αστείο. Η αντιστοιχία αυτή καθιστά προφανές το παιδαγωγικό ενδιαφέρον του βιβλίου.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
Α. ΚΟΜΙΚΣ, ΚΩΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ: ΔΟΜΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
1. ΟΡΙΣΜΟΙ
2. ΜΠΕΡΞΟΝ
3. ΦΡΟΫΝΤ
4. ΑΣΤΕΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ
Β. ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ: ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑ ΠΑΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
1. ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ
2. ΣΧΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
3. ΧΩΡΟΣ - ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
4. Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΩΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
ΕΡΕΥΝΑ ΠΕΔΙΟΥ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ