Η γυναίκα με τα άσπρα

Η Γυναίκα με τα Άσπρα ανήκει στη συγκινησιακή λογοτεχνία, έναν ευρείας απήχησης κλάδο της βικτωριανής μυθιστοριογραφίας, ο οποίος συνδύασε τις συγκινήσεις της μεσαιωνικής λογοτεχνίας με τον ψυχολογικό ρεαλισμό της σύγχρονης θεματογραφίας. Με απαράμιλλο αφηγηματικό στυλ, ο Collins και οι μιμητές του μετέφεραν τη φρίκη του μεσαιωνικού μυθιστορήματος από τα μουχλιασμένα ιταλικά κάστρα στα σαλόνια και τις τραπεζαρίες μιας σύγχρονης μεσοαστικής βικτωριανής Αγγλίας. Περιέγραφαν μια Αγγλία γεμάτη από ζοφερά εγκλήματα, που καθήλωναν τους αναγνώστες των λαϊκών εφημερίδων. Όπως χαρακτηριστικά σχολίασε αργότερα ο Henry James: «Στον Collins πρέπει να πιστωθεί η εισαγωγή στη μυθιστοριογραφία των πλέον απίστευτων μυστηρίων, αυτών που καραδοκούν έξω από τις πόρτες μας».


Η δομή του μυθιστορήματος αυτού ήταν εντυπωσιακά καινοτόμα, και αυτό συντέλεσε καθοριστικά στην επιτυχία του. Ο συγγραφέας επέτρεψε στους χαρακτήρες του να αφηγούνται οι ίδιοι. Χωρίς τη μεσολάβηση του αφηγητή, οι αναγνώστες αισθάνονταν συναρπαστικά κοντά στα δεινά των πρωταγωνιστών.
Το The Woman in White εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο εβδομαδιαίο περιοδικό του Charles Dickens All the Year Round, όπου δημοσιεύτηκε σε συνέχειες από τις 26 Νοεμβρίου 1859 έως τις 25 Αυγούστου 1860. Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε σε τρεις τόμους από τον εκδοτικό οίκο Samson Low στις 15 ή 16 Αυγούστου 1860. Τον Αύγουστο του 1860, η Harper and Brothers εξέδωσε το έργο σε έναν τόμο και με εικονογράφηση, ειδικά για την αμερικανική αγορά.
Το χειρόγραφο του βιβλίου φυλάσσεται στην Piermont Morgan Library, στη Νέα Υόρκη.


Απόσπασμα
Την κοίταξα προσεκτικά. Κρατούσε μία μικρή τσάντα στο χέρι της και το ντύσιμό της – καπελάκι, εσάρπα και φόρεμα όλα άσπρα – δεν ήταν, απ’ όσο μπορούσα να μαντέψω, από πολύ φίνα και ακριβά υλικά. Το σώμα της ήταν λεπτό – μάλλον ψηλότερη από το σύνηθες -, το βάδισμα και οι κινήσεις της απαλλαγμένες από οποιοδήποτε στοιχείο υπερβολής. Αυτά ήταν τα μόνα που μπορούσα να διακρίνω μέσα στο μισοσκόταδο και κάτω από τις αλλόκοτες συνθήκες της συνάντησής μας. Τι είδους γυναίκα ήταν, και πώς είχε τύχει να βρεθεί ολομόναχη στη δημοσιά, μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα;