Μη λέτε στον Θεό τι πρέπει να κάνει

Αϊνστάιν ή η εκδίκηση του πεπρωμένου. Στα σαράντα πρώτα χρόνια της ζωής του ο άνθρωπος που επινόησε τη σχετικότητα χτίζει ολομόναχος, και εναντίον όλων, την προσωπικότητά του. Αναδεικνύεται στον μεγαλύτερο φυσικό της εποχής του.
Όταν όμως φτάνει τα σαράντα, η ζωή του παίρνει μια τροπή εντελώς αντίθετη από τις επιλογές του. Η μοναχική αρκούδα καταβροχθίζεται από την ίδια της τη διασημότητα, παρασύρεται από την παγκόσμια αναταραχή. Ο Εβραίος που είχε παραμελήσει τις παραδόσεις του συντάσσεται τώρα με το κίνημα του σιωνισμού. Ο αλλοτινός ειρηνιστής, ο συνήγορος των αντιρρησιών συνειδήσεως, προτρέπει τον πρόεδρο Ρούσβελτ να κατασκευάσει την ατομική βόμβα. Ο μεγαλοφυής σοφός κλείνεται στις πεποιθήσεις του κι αρνείται την καινοφανή φυσική. "Ο Θεός δεν παίζει ζάρια" επαναλαμβάνει, έως ότου ο Νιλς Μπορ του ανταπαντά: "Και ποιος είστε εσείς, Αϊνστάιν, που θα πείτε στον Θεό τι πρέπει να κάνει;"
Η μυθιστορηματική αυτή βιογραφία, που αφηγείται μια ανθρώπινη ζωή, αφηγείται ταυτόχρονα την ιστορία ολόκληρου του 20ού αιώνα, αιώνα των μεγάλων ελπίδων και της απίστευτης βαρβαρότητας. Οι ιστορικές ανακατατάξεις, τα μυθιστορηματικά πρόσωπα, οι σκηνές που κόβουν την ανάσα προσδίδουν στη βιογραφική αφήγηση μια πνοή επική.
Όσο για τον αναγνώστη, αυτός εκπλήσσεται διαπιστώνοντας πως κατανοεί μια ιστορία που τη θεωρούσε κτήμα των ειδικών.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)