Ντίντλο, το σωματίδιο του χρόνου

Υποφέρετε από την τυχαιότητα στη ζωή σας; Τη ματαιότητα και το απρόβλεπτο; Το ανεξέλεγκτο μιας νομοτέλειας που το νόημά της σας διαφεύγει συνεχώς;
Τα βάσανά σας τώρα παίρνουν τέλος. Με το ντίντλο. Το σωματίδιο του χρόνου! Το θαυματουργό σωματίδιο που όποιος το κατέχει ξέρει "τι" να κάνει και κυρίως "πότε". Ντίντλο. Το σωματίδιο που ορίζει τη "σωστή" στιγμή.
Και η σωστή στιγμή για να παραγγείλετε ένα ντίντλο είναι πάντα τώρα. Σε τιμή γνωριμίας.
Δώρο ένα υπερπολυτελές ξυπνητήρι.

«Ναι, αλλά πρέπει να κάνεις κάτι, οτιδήποτε, αντί να κάθεσαι εδώ και να περιμένεις την ασφάλεια».
«Κι όμως, αισθάνομαι μια ασφάλεια, άμα περιμένω την ασφάλεια...» μονολόγησε σκεφτικά ο Στέλιος σαν ν' ανακάλυπτε κάτι για τον εαυτό του τώρα, που όμως θ' ανέβαλλε την επεξεργασία του για αργότερα.
«Να κάνεις κάτι. Ν' αποδείξεις στη Σύλβια ότι δεν είσαι ένας αποτυχημένος!" συνέχισε το μπαράζ θετικής σκέψης και ενέργειας ο Αγγελής.
«Της το απέδειξα. Το ξέρει ότι εγώ δεν γεννήθηκα γκαρσόνι».
«Έστω. Έλα μαζί μου στην εταιρεία σεκιούριτι. Ζητάνε προσωπικό αυτές τις μέρες».
«Ναι, αλλά ούτε και σεκιουριτάς γεννήθηκα, γαμώ το!»
«Δεν έχει σημασία, το θέμα είναι να δει η Σύλβια ότι κάνεις κάτι μόνος σου επιτέλους, ότι παίρνεις μία πρωτοβουλία, αναλαμβάνεις δράση, να δώσεις μάχη, να πολεμήσεις!»
«Ε, τι να κάνω, να πάω στο Ιράκ;»
Ο Αγγελής αναστέναξε, πήγε κοντά του, του άνοιξε στοργικά μία μπίρα ακόμα, και ύστερα, όπως εξηγούμε σ' ένα μικρό παιδί ότι δεν πρέπει να πετάει τα πράγματα του σπιτιού απ' το μπαλκόνι κάτω στον δρόμο, του εξήγησε ότι...