0
Your Καλαθι
Λαγκάδια Αρκαδίας. 19ος αιώνας και αρχές 20ού
Κειμήλια από ένα λαγκαδινό σπίτι
Έκπτωση
20%
20%
Περιγραφή
ΚΡΙΤΙΚΗ
Με ιδιωτική πρωτοβουλία, η Μαρία Κατσίκα-Πισιμίση, μια γυναίκα με έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον για τη γενέτειρά της, έδωσε ζωή σε αυτό το πολυτελές ενθύμημα. Το λεύκωμα για την αστική ζωή στα Λαγκάδια πριν από 100 χρόνια είναι ταυτόχρονα και ένα νεύμα αποχαιρετισμού με τρόπο τελετουργικό στη ζωή που άνθιζε μέσα στα πέτρινα τείχη των αρχοντικών. Σήμερα, επιβίωσαν οι τοίχοι.
Τα περισσότερα από τα παλιά λιθόχτιστα σπίτια των Λαγκαδίων συνεχίζουν να ζουν. Εφυγαν όμως οι άνθρωποι που τα έχτισαν και τα χάρηκαν στην εποχή της ακμής. Χάθηκαν ακόμη και οι σκιές τους και μαζί έφυγαν, διαλύθηκαν, πουλήθηκαν, πετάχθηκαν τα έπιπλα, τα σκεύη, τα υφάσματα, οι εικόνες. Κάποια από τα κειμήλια διασώζονται, αυτά φωτογραφήθηκαν, και σήμερα λειτουργούν ως ερεθίσματα μνήμης μιας ζωής που «οι νεότεροι ούτε μπορούν να φανταστούν» (σελ. 8).
Το βιβλίο μας κατευθύνει στο πετρόχτιστο αρχοντικό που έχει χαραγμένο στο υπέρθυρο τη χρονολογία ανέγερσης: «1805». Πλησιάζουμε σαν να κρατάμε κάμερα, φωτίζουμε μισοσκότεινες αίθουσες, μυρίζουμε την παλιά αστική ζωή. Αυτό το λεύκωμα αγαπάει τις λεπτομέρειες. Ανοίγει κασέλες, χαϊδεύει υφάσματα, ξεκρεμάει οικογενειακές φωτογραφίες. Ημερομηνίες όπως 189..., ή 191..., συνοδεύουν προγόνους που τώρα, αίφνης, γίνονται οδηγοί μας. Παρόλα αυτά τα νοσταλγικά κελεύσματα του παρελθόντος, το λεύκωμα αυτό της κυρίας Μαρίας Κατσίκα-Πισιμίση αναδύει μια πίστη στο μέλλον. Εχει χαρούμενη διάθεση, παίζει με χρώματα και υφάσματα, λάμπες και γραφική ύλη, ανακατεύει χαρτιά, ρούχα, χαϊδεύει τα μαλλιά και μυρίζει βαθιά τα φρεσκοπλυμένα ασπρόρουχα. Είναι μια γιορτή του παλιού αστικού σπιτιού.
Η πρωτεύουσα της Γορτυνίας, που στα 1897 μετρούσε 6.500 κατοίκους και είχε δυναμική ανάπτυξη (οικονομική και πνευματική), διατηρεί σήμερα θραύσματα και σκιές από το παρελθόν. Αυτό το βιβλίο πετυχαίνει να γεμίσει άδεια σεντούκια και να φωτίσει σβησμένες λάμπες πετρελαίου. Απευθύνεται σε όσους αγαπούν την Αρκαδία, την προ 100 ετών αστική ζωή της επαρχίας, την οικιακή οικονομία, την παράδοση και την ανάγκη υπενθύμισης μιας ξεχασμένης αισθητικής, που κάποτε ήταν ταυτόχρονα και πρακτική ανάγκη (πληροφορίες για τη διάθεση του βιβλίου στο τηλ. 8228891).
Νίκος Βατόπουλος
Καθημερινή 14/10/2001
Με ιδιωτική πρωτοβουλία, η Μαρία Κατσίκα-Πισιμίση, μια γυναίκα με έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον για τη γενέτειρά της, έδωσε ζωή σε αυτό το πολυτελές ενθύμημα. Το λεύκωμα για την αστική ζωή στα Λαγκάδια πριν από 100 χρόνια είναι ταυτόχρονα και ένα νεύμα αποχαιρετισμού με τρόπο τελετουργικό στη ζωή που άνθιζε μέσα στα πέτρινα τείχη των αρχοντικών. Σήμερα, επιβίωσαν οι τοίχοι.
Τα περισσότερα από τα παλιά λιθόχτιστα σπίτια των Λαγκαδίων συνεχίζουν να ζουν. Εφυγαν όμως οι άνθρωποι που τα έχτισαν και τα χάρηκαν στην εποχή της ακμής. Χάθηκαν ακόμη και οι σκιές τους και μαζί έφυγαν, διαλύθηκαν, πουλήθηκαν, πετάχθηκαν τα έπιπλα, τα σκεύη, τα υφάσματα, οι εικόνες. Κάποια από τα κειμήλια διασώζονται, αυτά φωτογραφήθηκαν, και σήμερα λειτουργούν ως ερεθίσματα μνήμης μιας ζωής που «οι νεότεροι ούτε μπορούν να φανταστούν» (σελ. 8).
Το βιβλίο μας κατευθύνει στο πετρόχτιστο αρχοντικό που έχει χαραγμένο στο υπέρθυρο τη χρονολογία ανέγερσης: «1805». Πλησιάζουμε σαν να κρατάμε κάμερα, φωτίζουμε μισοσκότεινες αίθουσες, μυρίζουμε την παλιά αστική ζωή. Αυτό το λεύκωμα αγαπάει τις λεπτομέρειες. Ανοίγει κασέλες, χαϊδεύει υφάσματα, ξεκρεμάει οικογενειακές φωτογραφίες. Ημερομηνίες όπως 189..., ή 191..., συνοδεύουν προγόνους που τώρα, αίφνης, γίνονται οδηγοί μας. Παρόλα αυτά τα νοσταλγικά κελεύσματα του παρελθόντος, το λεύκωμα αυτό της κυρίας Μαρίας Κατσίκα-Πισιμίση αναδύει μια πίστη στο μέλλον. Εχει χαρούμενη διάθεση, παίζει με χρώματα και υφάσματα, λάμπες και γραφική ύλη, ανακατεύει χαρτιά, ρούχα, χαϊδεύει τα μαλλιά και μυρίζει βαθιά τα φρεσκοπλυμένα ασπρόρουχα. Είναι μια γιορτή του παλιού αστικού σπιτιού.
Η πρωτεύουσα της Γορτυνίας, που στα 1897 μετρούσε 6.500 κατοίκους και είχε δυναμική ανάπτυξη (οικονομική και πνευματική), διατηρεί σήμερα θραύσματα και σκιές από το παρελθόν. Αυτό το βιβλίο πετυχαίνει να γεμίσει άδεια σεντούκια και να φωτίσει σβησμένες λάμπες πετρελαίου. Απευθύνεται σε όσους αγαπούν την Αρκαδία, την προ 100 ετών αστική ζωή της επαρχίας, την οικιακή οικονομία, την παράδοση και την ανάγκη υπενθύμισης μιας ξεχασμένης αισθητικής, που κάποτε ήταν ταυτόχρονα και πρακτική ανάγκη (πληροφορίες για τη διάθεση του βιβλίου στο τηλ. 8228891).
Νίκος Βατόπουλος
Καθημερινή 14/10/2001
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
