Τα καλά παιδιά

«... μα ότι είναι πάρα πολύ ωραίο είναι γένους θηλυκού: Μάνα, Γυναίκα, Θάλασσα, Θεσσαλονίκη, Φιλία, Ανδρεία, Ανατολή. Από μικρός είχα μιαν έμφυτη αγάπη σ' όλα αυτά, μιαν αδυναμία υπερβολική, και δε μ' ένοιαζε σταλιά όσες φορές κατηγορήθηκα πως μ' έσερναν από τη μύτη, ούτε και ποτέ μου προσπάθησα ν' αντισταθώ στις συγκινήσεις, στις περιπέτειες ή στις πίκρες που μου πρόσφεραν, μια ταλαιπώρια ψυχική ή σωματική που πολλές φορές την αναζητούσα κιόλας. Ασκούσαν πάντα πάνω μου μια γοητεία μαγική και μιαν απόλυτη εξουσία, δάσκαλοι και παράλογοι οδηγητές συνάμα, που και στις χειρότερες στιγμές μου δεν ύψωσα ποτέ φωνή εναντίον τους ή κατάρα. Ευλογημένα να 'ναι όσο ζω, να 'χουμε πάντα τη δύναμη να με ταλαιπωρούν και να τα ταλαιπωρώ, να παίζουμε τη ζωή μας».