Η αστρολογία στην Ελλάδα και τη Ρώμη

22 αποσπάσματα από έργα Ελλήνων και Λατίνων διανοητών, που πραγματεύονται τις μεθόδους πρόβλεψης του μέλλοντος και παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την αστρολογία, όπως την αντιλαμβανόταν κάθε εποχή. Περιλαμβάνονται παραθέματα από έργα του Σενέκα του Πρεσβύτερου, του αστρολόγου του 2ου αι. μ.Χ. Βέττιου Βάλη, του Πτολεμαίου, του Πλωτίνου και του στωικού Μανίλιου. Η έκδοση έχει το αρχαίο κείμενο τη μετάφρασή του και διευκρινιστικές σημειώσεις.

Η αστρολογία, μια από τις παλιότερες απόκρυφες επιστήμες, είναι σίγουρα αρχαιότερη από την αστρονομία, δεν μπορεί όμως να διαχωριστεί εντελώς από αυτήν. Πράγματι, οι λατινικές λέξεις astrologia και astronomia κατονομάζουν και οι δύο αυτό που σήμερα λέγεται "αστρολογία". Ακόμη και στα αγγλικά, ο όρος astronomy έχει και τα δύο νοήματα από την εποχή του Διαφωτισμού. Η ελληνική λέξη μάθησις μπορεί να σημαίνει ειδικότερα και "αστρολογία", ενώ ο μαθηματικός δεν είναι τόσο ένας "μαθηματικός" όσο ένας "αστρολόγος". Στον αρχαίο κόσμο, όπως και σήμερα, η αστρολογία βασιζόταν στα μαθηματικά και στην αστρονομία. Το ενδιαφέρον για την αστρονομία και την ανάπτυξή της ως επιστήμης μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από τη πρακτική της αξία για τον αστρολόγο. Και παρόλο που η αστρολογία μπορεί να φαίνεται κάτι στερούμενο νοήματος σ' έναν σύγχρονο επιστήμονα, αποκλήθηκε η πιο "επιστημονική" από όλες τις απόκρυφες επιστήμες. [...]

Περιεχόμενα:

Σημείωμα για την έκδοση
Περί αστρολογίας
Εισαγωγικά σχόλια στα κείμενα
Κείμενα