Οι ευεργέτες της Λήμνου

Χωρίς αμφιβολία, με την όμορφη Ελληνική λαλιά, την Κοινή Ελληνική λαλιά, ο Ελληνικός πολιτισμός εξαπλώθηκε στα πέρατα του γνωστού τότε κόσμου. Αυτή ήταν η προσφορά του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ανθρωπότητα. Έφερε μαζί του την Ιδέα της παγκοσμιότητας τόσο στις διηρημένες Ελληνικές πόλεις, όσο και στις χώρες που κατέκτησε. Οι επίγονοί του, οι Αλεξανδρείς, οι Σελευκείς, οι Αντιοχείς και οι πολυάριθμοι Έλληνες Αιγύπτου, Συρίας, Μηδίας, Περσίας, κ.λπ. έκαναν την Ελληνική γλώσσα κοινή για όλους τους ανθρώπους.
Περισσότερο έντονη υπήρξε η επίδραση του Ελληνισμού στην Αίγυπτο. Η παρουσία των Ελλήνων στην Αίγυπτο αριθμούσε πολλούς αιώνες πριν από την εμφάνιση του Μ. Αλεξάνδρου. Οι χώρες είναι γειτονικές και το Λιβυκό πέλαγος που τις αγκαλιάζει, είναι περισσότερο συνδετικός κρίκος παρά διαχωριστικός. Η επίδραση του ελληνικού πολιτισμού στον Αιγυπτιακό και αντιστρόφως, είναι εμφανής και οι ανταλλαγές εμπορικές και πολιτιστικές, μεταξύ των δυο λαών πυκνές. Αλλά και στα επόμενα χρόνια και ιδιαίτερα από το 1700 μέχρι το 1950 περίπου, οι Ελληνικές Κοινότητες στην Αίγυπτο και ιδιαίτερα στην Αλεξάνδρεια, είχαν μία τεράστια οικονομική και πολιτιστική άνθιση. Η Αίγυπτος των Ελλήνων, έλεγαν. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η επίδραση του Ελληνικού πολιτισμού στην Αίγυπτο, ανά τους αιώνες, υπήρξε καθοριστική. Εμείς οι Λημνιοί θα μπορούσαμε να πούμε: «Η Αίγυπτος των Λημνιών». Οι περισσότεροι ευεργέτες του νησιού μας ήταν εγκατεστημένοι στην Αίγυπτο.