Ηρόδοτος Μούσαι τόμος Γ Ευτέρπη

Έως εδώ, αυτά που είπα προέρχονται από όσα είδα και από τους συλλογισμούς που έκαμα και τας πληροφορίας που εζήτησα· από δω και πέρα όμως έρχομαι να αναφέρω λόγια των Αιγυπτίων όπως τα άκουσα. Εις αυτά θα προσθέσω επίσης και μερικά, που τα είδα με τα μάτια μου. Οι ιερείς μου έλεγον, ότι ο Μιν, ο πρώτος βασιλεύς της Αιγύπτου εξησφάλισε με προχώματα την Μέμφιν. Ο ποταμός δηλαδή ολόκληρος έρεε ως τότε πλησίον της αμμώδους οροσειράς που είναι προς την Λιβύην, και ο Μιν αρχίζοντας από ψηλότερα, ίσια με εκατόν στάδια νοτίως από την Μέμφιν, τον ηνάγκασε με αναχώματα να κάμη ένα αγκώνα προς νότον και έτσι αφ' ενός απεξήρανε την παλαιάν κοίτην και αφ' ετέρου απωχέτευσε τον ποταμόν, ώστε να ρέη εις το μέσον της πεδιάδος. Και ακόμη και σήμερα αυτόν τον αγκώνα του Νείλου, που ρέει φραγμένος με προχώματα, τον προσέχουν οι Πέρσαι πολύ και κάθε χρόνο τον φράζουν. Διότι εάν ο ποταμός το βάλη να σπάση εις το σημείον αυτό και να ξεχειλίση, τότε υπάρχει κίνδυνος δι' όλην την Μέμφιν να κατακλυσθή από τα νερά. Και άμα ο Μιν, ο πρώτος βασιλεύς που υπήρξε, έκαμε χέρσον το μέρος που απέφραξε, μου είπαν οι ιερείς, ότι πρώτα έκτισε μέσα εις αυτόν τον χώρον μίαν πόλιν, αυτή που σήμερα ονομάζεται Μέμφις (διότι και η Μέμφις βρίσκεται στην κοιλάδα της Αιγύπτου) και απ' έξω από την πόλιν έσκαψε και έκαμε με τα νερά του ποταμού μία λίμνη προς τα βόρεια και προς δυσμάς (διότι το προς ανατολάς μέρος το προστατεύει ο ίδιος ο Νείλος) και έπειτα μέσα εκεί έκτισε το ιερόν του Ηφαίστου, που είναι μέγα και αξίζει πάρα πολύ να το αναφέρει κανείς.
Μετά τούτον οι ιερείς μού απαριθμούσαν από βιβλίο τα ονόματα άλλων τριακοσίων τριάντα βασιλέων. Μέσα εις τόσας γενεάς ανθρώπων, δεκαοκτώ βασιλείς ήσαν Αιθίοπες, μία γυναίκα ιθαγενής και οι άλλοι ήσαν άνδρες Αιγύπτιοι. Το όνομα της γυναικός, που έγινε βασίλισσα, ήτο το ίδιο ακριβώς με το όνομα της Βαβυλωνίας, Νίτωκρις.