Ηράκλειτος από το χάος στο φάος

Ο Ηράκλειτος (περίπου 550-480 π.Χ.) είναι ένας αυθεντικός φίλος της σοφίας και από τους δημοφιλέστερους σε επίπεδο δια-νοηματικού Λόγου. Ενσαρκώνει μια βαθιά ερμηνεία της ζωής και του κόσμου, γι' αυτό και παραμένει πάντα επίκαιρος.

Πρόκειται στ' αλήθεια για έναν απαράμιλλα φωτεινό στοχαστή, που βυθίζεται μέσα στη σκέψη με ακατάπαυτη ορμή για γνώση, ενώ προσδίδει στη χρήση της γλώσσας ένα ύφος ακριβούς αποτύπωσης αυτής της σκέψης. Γλώσσα και σκέψη σ' αυτόν τον κορυφαίο νοητή πάνε μαζί, αλληλο-καθορίζονται εσωτερικά και αποτελούν ένα ενιαίο Όλο. Ο Ηράκλειτος είναι βαθύς και οξύνους στοχαστής όχι μόνο επειδή προσπαθεί να συλλάβει το πραγματικό στη ρέουσα κινητικότητά του, αλλά και επειδή ουσιαστικ? καθιερώνει τη διαλεκτική, ακόμη και αν δεν χρησιμοποιεί ακόμη αυτή τη λέξη.

Περιεχόμενα:

Εισαγωγή
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ:
Η Επικαιρότητα της Σκέψης του Ηράκλειτου
ΜΕΛΕΤΕΣ
1. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ι. ΠΑΠΑΔΗΣ:
Αισθητική και Νοητική Γνώση στον Ηράκλειτο
2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Θ. ΠΕΤΣΙΟΣ:
Η Έννοια του Μέτρου ως Κριτηρίου Ισομέρειας
3. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΙΝΗΣ:
Ηράκλειτος: Η Ανελικτική Πορεία προς τη Δίκαιη Πόλη
4. ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ:
Φιλοσοφία της Παιδείας στον Ηράκλειτο
5. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ:
Ο Κοινός Λόγος στον Ηράκλειτο κατά τους Hegel-Heidegger
ΚΕΙΜΕΝΑ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ
1. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ι. ΠΑΠΑΔΗΣ:
Ηράκλειτος: Περί Ανθρώπου
2. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ:
Ηράκλειτος: Ο Λόγος είναι Κοινός