Οι Νεκρές

Μοναδικός, ανεπανάληπτος Ιμπαργκουενγκοίτια. Περίτεχνος, με εντελώς προσωπικό στιλ, με ευφυία και γοητεία, μια κατηγορία από μόνος του. Γραφή αστραφτερή, χυμώδης, ευθύβολη, διεισδυτική, με κραδασμούς και ανάσες. Γραφή που πετάει. Εξαιρετική ροή κειμένου, μοντέρνα δομή (και με τα σημερινά κριτήρια).
Ο Ιμπαργκ ανατέμνει την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας του (πχ, το «λάδωμα» είναι τρόπος ζωής των πάντων -κάτι σαν φυσικό φαινόμενο, ο φόνος είναι μια απλή καθημερινή διαδικασία -κάτι σαν να καθαρίζουμε κρεμμύδια, η αγοραπωλησία ανηλίκων κοριτσιών -κάτι σαν να αγοράζεις ένα κιλό ντομάτες, κλπ, κλπ) και το κάνει χωρίς σοβαροφάνεια και περισπούδαστες έννοιες, αλλά με αμεσότητα, διαύγεια και ακρίβεια, με υψηλής ποιότητας χιούμορ, σαρκασμό και ειρωνία.
Ματρόνες, πόρνες, αγαπητικοί, φαύλοι δικαστικοί, επίορκοι αξιωματούχοι, ναρκέμποροι, καιροσκόποι δικηγόροι, κλπ, είναι τα πρόσωπα του βιβλίου τα οποία, ως τυπικά δείγματα μιας κοινωνίας και δρώντα σε απόλυτο κενό ηθικής, αποτελούν, στηρίζουν και διαιωνίζουν ένα διεφθαρμένο κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Εδώ δεν υπάρχουν θύματα και θύτες: το σύστημα, στη μακρόχρονη διαδρομή του, έχει μετατρέψει και τα θύματα σε θύτες. Αντιγραφή του μοντέλου. Διαβάζοντας καταλαβαίνεις ότι η διαφθορά, από το κεφάλι μέχρι τα νύχια των ποδιών, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του συστήματος, χωρίς αυτήν το σύστημα θα καταρρεύσει (φαινόμενο που δεν διαπιστώνεται μόνο στη χώρα του συγγραφέα αλλά και σε άλλες γνωστές χώρες). Ίσως στις Νεκρές να υπάρχει και μια μεταφορά: μια χώρα - ένας απέραντος οίκος ανοχής.
Ο Ιμπαργκ είναι ένας εξαιρετικός συγγραφέας και το παρόν βιβλίο είναι ένα πραγματικό αριστούργημα, ένα τερατώδες αριστούργημα. 5 αστεράκια.