0
Your Καλαθι
Ανδρέας Γυπαράκης
Αντισυνταγματάρχης ε.α. 1893-1980, υπεύθυνος ασφαλείας Ελευθερίου Βενιζέλου, 1930-1936
Περιγραφή
Μέχρι τώρα για τους πραγματικούς πατριώτες πριν την περίοδο του Ανδρέα Γυπαράκη και ακόμη περισσότερο της γενιάς του, είδαμε ότι δεν μετρούσε τίποτα, ούτε ο θάνατος, μόνο μετρούσε η νίκη για την απόκτηση των αλύτρωτων πατρίδων και την απελευθέρωση των σκλαβωμένων μας αδελφών. Σήμερα παραθέτω μέρος μιας επιστολής ημερομηνίας 31 Μαΐου 1965 που συμπληρωματικά απόλυτα το επιβεβαιώνει. Η επιστολή είναι του Τάσσου Κεραμιανίδη, που υπηρέτησε τον Εθνάρχη και τον γιο του, Σοφοκλή Βενιζέλο, επί τριάντα πέντε χρόνια. Η επιστολή έχει καταχωρηθεί στις σελίδες 8-9 του βιβλίου του Ανδρέα Γυπαράκη "Ο καπετάν Γύπαρης" και αναφέρει:
"Αγαπητέ Ανδρέα...
διάβασα το βιβλίο σου "Οι τελευταίες στιγμές του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ" ... και θυμήθηκα τι μου είπε Εκείνος δι 'εσέ όταν ήμεθα στην Γκρανβίλ και νομίζω ότι είναι αυτή η στιγμή που μου έλεγε: "Τάσσο, γνωρίζεις ότι ο Ανδρέας, τόσα χρόνια που είναι κοντά μου, ουδέποτε μ' επιβάρυνε ούτε μία πεντάρα. Τώρα που απετάχθη από τον στρατό, οφείλω να του αποδίδω τον μισθόν του". Τα λόγια (του Βενιζέλου), σου μεταβίβασα, ηρνήθης κατηγορηματικά να δεχθείς οιανδήποτε αντιμισθία... την απάντησή σου ανέφερα στον Αρχηγό μας, ο οποίος ούτε να το ακούσει ηθέλησε, αλλά μου απάντησε: "Φρόντισε λοιπόν, Τάσσο, να μάθεις την διεύθυνση του αδερφού του, στον οποίον θα στέλνω μηνιαίως χρήματα δια να συνεχίσει και να μη διακόψει τις σπουδές του"... Εζήτησα τη διεύθυνση από εσέ.
Συ αντελήφθης τον σκοπόν (για να στέλνει κρυφά χρήματα...). Αντί να μου δώσεις τη διεύθυνση, παρουσιάσθηκες στον πρόεδρό μας, του εξεδήλωσες ενώπιον της Έλενας Βενιζέλου, του Βασιλείου Σκουλά και εμού την άπειρον ευγνωμοσύνη σου δια το πατρικό του ενδιαφέρον, αλλά προσέθεσες: "Κύριε πρόεδρε, αν μάθω ότι ο αδερφός μου έλαβε έστω και μία δεκάρα, σας δίνω τον λόγο μου ότι θα πετάξω τα μυαλά μου στον αέρα". Ο Αρχηγός μας συνεκινήθη βαθύτατα δια την αφιλοχρηματία σου και σου είπε ότι "ουδόλως διαφέρεις από τον θείο σου Καπετάν Παύλο". Εθεώρησα ότι είχον υποχρέωση να κάνω μνεία του ιστορικού αυτού γεγονότος το οποίο σε τιμά υπερμέτρως.
"Αγαπητέ Ανδρέα...
διάβασα το βιβλίο σου "Οι τελευταίες στιγμές του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ" ... και θυμήθηκα τι μου είπε Εκείνος δι 'εσέ όταν ήμεθα στην Γκρανβίλ και νομίζω ότι είναι αυτή η στιγμή που μου έλεγε: "Τάσσο, γνωρίζεις ότι ο Ανδρέας, τόσα χρόνια που είναι κοντά μου, ουδέποτε μ' επιβάρυνε ούτε μία πεντάρα. Τώρα που απετάχθη από τον στρατό, οφείλω να του αποδίδω τον μισθόν του". Τα λόγια (του Βενιζέλου), σου μεταβίβασα, ηρνήθης κατηγορηματικά να δεχθείς οιανδήποτε αντιμισθία... την απάντησή σου ανέφερα στον Αρχηγό μας, ο οποίος ούτε να το ακούσει ηθέλησε, αλλά μου απάντησε: "Φρόντισε λοιπόν, Τάσσο, να μάθεις την διεύθυνση του αδερφού του, στον οποίον θα στέλνω μηνιαίως χρήματα δια να συνεχίσει και να μη διακόψει τις σπουδές του"... Εζήτησα τη διεύθυνση από εσέ.
Συ αντελήφθης τον σκοπόν (για να στέλνει κρυφά χρήματα...). Αντί να μου δώσεις τη διεύθυνση, παρουσιάσθηκες στον πρόεδρό μας, του εξεδήλωσες ενώπιον της Έλενας Βενιζέλου, του Βασιλείου Σκουλά και εμού την άπειρον ευγνωμοσύνη σου δια το πατρικό του ενδιαφέρον, αλλά προσέθεσες: "Κύριε πρόεδρε, αν μάθω ότι ο αδερφός μου έλαβε έστω και μία δεκάρα, σας δίνω τον λόγο μου ότι θα πετάξω τα μυαλά μου στον αέρα". Ο Αρχηγός μας συνεκινήθη βαθύτατα δια την αφιλοχρηματία σου και σου είπε ότι "ουδόλως διαφέρεις από τον θείο σου Καπετάν Παύλο". Εθεώρησα ότι είχον υποχρέωση να κάνω μνεία του ιστορικού αυτού γεγονότος το οποίο σε τιμά υπερμέτρως.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
