Έργα και ημέρες του Ρίπλεϊ Μπογκλ

Πολύ κοντά στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, εκεί όπου και οι σκύλοι ακόμη τρώνε καλύτερα απ` ότι αυτός, ο Ρίπλεϊ Μπογκλ, αλήτης, κάθεται σε ένα παγκάκι και γυροφέρνει στο μυαλό του τις άθλιες λεπτομέρειες της ζωής του. Η πείνα, η βρομιά, το κρύο, αυτοί είναι οι σύντροφοί του. Κι όμως, πριν από όχι πολύ καιρό, αυτό το φτωχόπαιδο του Μπέλφαστ, που το θαυμαστό μυαλό του το είχε σώσει από μια εφηβεία βουτηγμένη στην εγκληματικότητα, δεν το απειλούσε τίποτα παραπάνω από τις ερωτομανείς προτάσεις τελειοφοίτων γένους θηλυκού που ήθελαν «λίγο από τον Ιρλανδό». Τι πήγε λάθος λοιπόν; Την παραμονή των εικοστών δεύτερων γενεθλίων του, ο Μπογκλ -αποτυχημένος φοιτητής, αποτυχημένος εραστής, αποτυχημένος φίλος- ξετυλίγει το φορτωμένο ενοχές παρελθόν του καθώς πολεμάει με το παρόν (. . .). Δεν το βάζει εύκολα κάτω, κι έτσι η λιτανεία των θρήνων του εμφορείται από μια τόσο ζωντανή διάθεση αυτοπαρωδίας και διατυπώνεται με μια τόσο εκθαμβωτική πρόζα που σαγηνεύει τον αναγνώστη με την ανυπότακτη αισιοδοξία της.