Ένα φεγγάρι λιγότερο

Η Άννα είναι μια γυναίκα που ξέρει να δίνει τη καρδιά της. Μια γυναίκα που ο λόγος της είναι όρκος ειλικρίνειας.
Ο Φάνης είναι ένας άντρας με ταλέντο. Ξέρει να πείθει εύκολα αυτούς που διαθέτουν ευαίσθητη ψυχή.
Ο σπόρος του έρωτα ανατρέφεται και θεριεύει μέσα από τον γυάλινο τοίχο του διαδικτύου, ώσπου ολοκληρώνεται κάτω από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, με τις ευλογίες του ίδιου του θεού, όπου η Άννα χρίζεται ιέρεια και ο Φάνης ιππότης.
Όμως ο ανθός του έρωτα κόβεται απότομα και αντικαθίσταται από τον σπόρο της συντριβής, που ανθίζει και επιμένει να παραμένει αμάραντος.

"Θυμάσαι; Τότε που ο κόσμος συντελούσε, ώστε η πηγή του πόθου μας να παραμένει αστείρευτη και τα κρυστάλλινα νερά της να διατρέχουν τις κοιλάδες της άφθαρτης επιθυμίας της ψυχής και του σώματος; Θυμάσαι ψυχή μου; Κι αν όχι, πες μου πώς να ζήσω χωρίς τη ζωή μου, γιατί εγώ θυμάμαι...", γράφει η Άννα.

Υπάρχει ο σπόρος της λύτρωσης; Και ποια είναι η διαδρομή που θ΄ ακολουθήσει η Άννα για να φτάσει ως αυτήν;
Ποια μοίρα οδηγεί τη ζωή του Φάνη, ώστε ν΄ ανακαλύψει άγνωστες μέχρι τότε πτυχές της ψυχής του;
Πώς μπορεί ένας άγνωστος να βοηθήσει και μια γυναίκα να προκαλέσει άθελά της σύγχυση;