Η κοινωνία της αφθονίας ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

[...]
Κύρια κίνητρα για τη συγγραφή του βιβλίου αυτού υπήρξαν η αναβίωση του μύθου της ελεύθερης αγοράς και η πεποίθηση των Κεϋνσιανών ότι όλα σχεδόν τα κοινωνικά κακά μπορούν να θεραπευτούν με μιαν αύξηση της παραγωγής. Μα παρεμβλήθηκε και ένα άλλο δεδομένο που διαφάνηκε στο βιβλίο αυτό κι όμως αγνοήθηκε ευρύτατα, για μεγάλη μου στενοχώρια. Κάμποσα χρόνια πριν τη δημοσίευση της "Κοινωνίας της Αφθονίας" είχα ασχοληθεί με τα προβλήματα της γεωργίας. Και κατάληξα έτσι να απορήσω, όπως συνέβηκε και σε πολλούς άλλους, για την επίμονη, επί πολλά χρόνια και δεκαετίες, επιβίωση νησίδων απαίσιας δυστυχίας στις αγροτικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών. Πολύς κόσμος δυσκολεύεται να συλλάβει την έκταση αυτής της δυστυχίας. Θυμάμαι ακόμη την έκπληξη που έδειξε, πολλά χρόνια αργότερα, ο Ινδός πρωθυπουργός Τζαβαχαρλάλ Νεχρού όταν του εξήγησα ότι σε σημαντικές περιοχές της αμερικανικής υπαίθρου -στις ορεινές κομιτείες της Δυτικής Βιργινίας, του ανατολικού Κεντάκυ, του ανατολικού Τεννεσσή, του υψίπεδου Όζαρκ, κ.λπ.- είναι βέβαιο σχεδόν πως το βιοτικό επίπεδο των αγροτικών πληθυσμών είναι κατώτερο, και η ζωή τους από κάθε άποψη πιο δύσκολη, παρά τη σχετικά ευημερούσα περιοχή του Παντζάμπ της Ινδίας. Λίγο μετά το 1950, η Κάρνεγκη Κορπορέισον μου χορήγησε ένα μικρό ποσό για να μελετήσω τα αίτια της συνεχιζόμενης αυτής πενίας σε ορισμένα μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών. Η μελέτη αυτή αποτέλεσε, στην αυστηρή κυριολεξία της λέξης, την αφετηρία του παρόντος συγγράμματος, κι ο τίτλος που σκεφτόμουν να χρησιμοποιήσω ήταν "Γιατί ορισμένοι άνθρωποι συμβαίνει να είναι φτωχοί";
[...]

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου