Ο χαρισματούχος υποτακτικός Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης

[...] Ως λειτουργός ενώπιον του θείου θυσιαστηρίου ήταν άμεμπτος. Τελούσε την θεία Λειτουργία με μία φλογερή καρδία και πλήρη αίσθηση της Χάριτος, ενώ συχνά από τα πολλά δάκρυά του και τις θείες αποκαλύψεις δεν μπορούσε να κάνει τις εκφωνήσεις... από την πρώτη φορά που λειτούργησε ώς και την τελευταία Λειτουργία του έβλεπε "πνευματικώ των τρόπω" πάντοτε τη θεία Χάρη να καθαγιάζει τα τίμια δώρα σε σώμα και αίμα Χριστού. Πολλές φορές έβλεπε όχι τον άρτο που βλέπουμε εμείς, αλλά τον ίδιο τον Χριστό. Άλλοτε πάλι έβλεπε αριστερά και δεξιά τους αγγέλους να παραστέκονται ενώπιον του φρικτού Μυστηρίου. Όλη η ζωή του ήταν μία θεία Λειτουργία. Η προετοιμασία με την ακριβή τήρηση της συνειδήσεώς του και μετά η τέλεση και οι καρποί της ιεράς αυτής όντως Μυσταγωγίας...

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)