Κυρία γιατρού

- Ο γιατρός στην ανθρώπινη ιεραρχία στέκει ψηλότερα απ' όλους. Πάνω απ' τον δάσκαλο, τον εργολάβο, τον μηχανικό, τον καπετάνιο και τον πιλότο. Πιο ψηλά απ' τον στρατηγό, τον δήμαρχο, τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της δημοκρατίας.
Η μάνα μου διέκοψε τον πατέρα για να προσθέσει και τους δικούς της επαίνους για το μεγαλείο του γιατρού.
- Πάνω και απ' τον βασιλιά! είπε θαυμαστικά.
Ο πατέρας χαμογέλασε.
- Πάνω και απ' τον βασιλιά! Γιατί, ενώ όλοι αυτοί πασχίζουν να ρυθμίσουν και να ισορροπήσουν τα επίγεια και τα καθημερινά, ο γιατρός ορίζει τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων, την ίδια δηλαδή την ύπαρξη και την υπόστασή μας. Είναι -να το πω αλλιώς- ένας ισόθεος ή, έστω, ημίθεος, δεύτερος στη σειρά πίσω από Εκείνον.
Τέτοια μου έλεγαν συχνά οι γονείς μου τότε που παντρολογιόμουν. Εγώ, σαν καλή μαθήτρια, πίστεψα στην αγιοσύνη του γιατρού. [...]
Τους ύμνους του γιατρού οι γονείς μου τους διατύπωναν όμορφα, τους παρουσίαζαν πειστικά. Εγώ ασπάστηκα τη νέα θρησκεία -πέρασε καιρός μέχρι να νιώσω πως ήταν, τελικά, μια αίρεση- και έβαλα σκοπό στη ζωή μου να πάρω κι εγώ έναν γιατρό για άντρα μου. Ο τίτλος της "κυρίας γιατρού" θα με αναβάθμιζε σε μια σεμνή ιέρεια, να δοξάζω, σ' όλη μου τη ζωή, το όνομά του.
Τελικά παντρεύτηκα γιατρό. Πέτυχα στη ζωή μου -αν πέτυχα...
Το μυθιστόρημα "Κυρία Γιατρού" του Βασίλη Γεργατσούλη έλαβε το Πρώτο Βραβείο στον 7ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδας.