Εξημερώνοντας φαντάσματα

Σήμερα το πρωί ξύπνησα με μια γεύση πικραμύγδαλου στο στόμα. Ήταν η γεύση του νυχτερινού ονείρου μου.
Τα όνειρα έχουν γεύσεις ιδιαίτερες και έντονες. Έχουν και άρωμα ξεχωριστό. Όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να θυμηθώ τ’ όνειρό μου. Μόνο τη γεύση του είχα συγκρατήσει στην άκρη της γλώσσας μου.
Κάποιες φορές ξυπνώ με γεύσεις σκινόκαρπου, γαρύφαλλου, μοσχοκάρυδου ή λεμονιού στο στόμα μου. Άλλοτε με αρώματα θυμαριού, ρίγανης ή φασκόμηλου στη μύτη. Σπάνια θυμάμαι τα όνειρά μου. Μα η γεύση και το άρωμά τους είναι εδώ, τεκμήρια ονείρων που πέρασαν και με σημάδεψαν.
Όμως καμιά φορά αναρωτιέμαι αν τελικά ονειρεύομαι όνειρα ή ονειρεύομαι μόνο γεύσεις και αρώματα ονείρων.

Ο Βασίλης Γεργατσούλης, με την ξεχωριστή οπτική που τον διακρίνει, αποτυπώνει σε 228 μικροδιηγήματα όσα μας απασχολούν όταν ξαπλώνουμε στο κρεβάτι μας για να κοιμηθούμε. Τα διηγήματά του είναι ζυμωμένα με φαντασία, χιούμορ, λυρισμό και ευαισθησία. Διαβάζονται με μια ανάσα και ξαφνιάζουν ευχάριστα τον αναγνώστη.