Το πλουσιόπαιδο

Ανσον Χάντερ, το πλουσιόπαιδο. Ευαίσθητος και κυνικός. Ο αιώνιος εργένης. Παντρεύοντας και τον τελευταίο του φίλο, ο Ανσον αντιλαμβάνεται ότι έμεινε μόνος. Κι ενώ περιπλανιέται στις αίθουσες ξενοδοχείων, με τα λουλούδια του πρωινού γάμου να ισορροπούν στο χείλος πτυελοδοχείων, ξαφνικά συναντά την παλιά κοπέλα του, που είναι τώρα παντρεμένη. Η ιστορία του πλουσιόπαιδου δεν είναι μόνο ένα προσωπικό δράμα. Γίνεται απελπισία μιας ολόκληρης κοινωνίας που ψάχνει να βρει την παλιά αθωότητα και τα ματαιωμένα όνειρά της. Η αριστουργηματική νουβέλα του Σκοτ Φιτζέραλντ, όπως την απέδωσε στη γλώσσα μας ο Μένης Κουμανταρέας.

"Το Πλουσιόπαιδο γράφτηκε αμέσως μετά τον Μεγάλο Γκάτσμπι - μυθιστόρημα που προσπόρισε στον συγγραφέα του φήμη, όχι όμως και χρήματα - στο Κάπρι της Ιταλίας την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1925. Μια από τις καλύτερες νουβέλες του, κατά πάσα πιθανότητα η σημαντικότερη, σημειώνει ο βιογράφος, που τη θεωρεί σαν μια προέκταση του Γκάτσμπι, καθώς αναπτύσσει και διευρύνει την επίδραση που ο πλούτος έχει πάνω στους χαρακτήρες. Ένα θέμα, θα έλεγα, παλιό όσο του Αριστοφάνη, ο «Έμπορος της Βενετίας» και ο «Φιλάργυρος»."
Μ.Κ.

Ο Σκοτ Φιτζέραλντ, όπως κάθε μεγάλος συγγραφέας, υπήρξε προφήτης. Κατέγραψε μια ολόκληρη εποχή - την εποχή της τζαζ-, τη βίωσε και την είδε να εξαφανίζεται.

Γεννήθηκε στο Σαιν Πως της Μινεσσότα το 1896. Αρχισε να γράφει από τα μαθητικά του χρόνια. Απόφοιτος του Νιούμαν, του καθολικού κολλεγίου για την υψηλή κοινωνία της περιοχής του, γίνεται δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον.

Τον Απρίλιο του 1917 η Αμερική κηρύσσει τον πόλεμο στη Γερμανία και ο Φιτζέραλντ εγκαταλείπει για πάντα το Πρίνστον και παρουσιάζεται στο Κάνσας, όπου θα περάσει τρίμηνη εκπαίδευση αξιωματικού με λοχαγό τον Αϊζενχάουερ. Για να διασκεδάσει την πλήξη του, αρχίζει να γράφει ένα μυθιστόρημα. Το 1919 απολύεται από το στρατό και εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη, όπου θα παντρευτεί την Ζέλντα, και τον επόμενο χρόνο θα εκδώσει το πρώτο του μυθιστόρημα Αυτή η πλευρά του παραδείσου. Ακολούθησαν τα έργα «Ο μεγάλος Γκάτσμπι» (1925), «Οι θλιμμένοι νέοι» (διηγήματα, 1926), «Τρυφερή είναι η νύχτα» (1934), ενώ μετά το θάνατο του, το 1940, κυκλοφόρησε το ημιτελές μυθιστόρημα του «Ο τελευταίος μεγιστάνας».

Συγγραφέας πολλών σεναρίων για τον κινηματογράφο, ο Σκοτ Φιτζέραλντ θεωρείται ο μυθιστοριογράφος που κατέγραψε τη ρομαντική ιστορία του χρήματος στην Αμερική.