Παραδόσεις για την ουσία της Θρησκείας

Με αυτά τα επίκαιρα λόγια τελειώνει ο μεγάλος γερμανός φιλόσοφος Λούντβιχ Φώυερμπαχ τις παραδόσεις που έκανε το 1848 στη Χαϊδελβέργη: «Ας αφήσουμε συνεπώς τους νεκρούς και ας μεριμνούμε μονάχα για τους ζωντανούς! Αν εμείς δεν πιστεύουμε πλέον αλλά θέλουμε μια καλύτερη ζωή, όμως την θέλουμε όχι μεμονωμένα, αλλά με ενωμένες δυνάμεις, τότε θα δημιουργήσουμε επίσης μια καλύτερη ζωή, τότε θα παραμερίσουμε τουλάχιστον τις ακραίες, κραυγαλέες, σπαραξικάριδες αδικίες και δυστυχίες, από τις οποίες υπέφερε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα. Όμως για να το θέλουμε και να το πραγματοποιήσουμε αυτό, πρέπει στη θέση της αγάπης για τον Θεό να βάλουμε την αγάπη για τον άνθρωπο ως τη μοναδική, αληθινή θρησκεία· πρέπει στη θέση της πίστης στον Θεό να βάλουμε την πίστη του ανθρώπου στον εαυτό του και στη δύναμή του, την πίστη, ότι η μοίρα της ανθρωπότητας δεν εξαρτάται από ένα ον που βρίσκεται έξω ή πάνω απ' αυτή, αλλά μονάχα από τον εαυτό της, ότι ο μαναδικός διάβολος του ανθρώπου είναι ο άνθρωπος, και ότι ο μοναδικός Θεός του ανθρώπου είναι ο ίδιος ο άνθρωπος».

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου